Laatste race voor Bas?

Het is de dag van de ongetwijfeld spannende ontknoping van de F1 maar toch net als 2 weken geleden is de parking van “onder de Gouden Bogen”  in Lelystad weer onze ontmoetingsplaats. Willem en Bas staan al te trappellen en amper een uur later rijden we door het doolhof van straten in Drachten, mede veroorzaakt door een afzetting. Dit lijkt inmiddels wel een traditie in deze schaats maffe provincie.

Het is al behoorlijk druk als we de slotracekelder binnenlopen. Naast de bekende gezichten zijn er ook minder bekende en zelfs een enkele nieuwe aanwezig. Er zijn wel weer 22 man op afgekomen!

De iets minder dikke Leo is er ook weer bij gelukkig maar bemoeit zich alleen met de organisatie. De computer was vervangen en daarmee bleek ook de geluidsinstallatie te zijn verdwenen. Mede hierdoor misten we de loop van voorbijrazende auto’s en het irritante applaus als je je rondetijd hebt verbeterd. Ieder nadeel heb ze voordeel zullen we maar zeggen. Ter compensatie was er wel ergens  “muziek” die wat weg had van een buurman die zijn subwoofer aan het uitproberen is.

Na een kopje koffie is het aansluiten in de rij. Er wordt na 5 min. gewisseld en omdat er maar 4 banen zijn is geduld een schone zaak! Door de lange wachtrijen worden de tracktijden van5 naar 3 naar 2 min. bijgesteld. Het is al weer even geleden dat ik hier was dus met een vertrouwde auto rustig opbouwen is het devies. De trouwe Ferrari 312 Pb die hier de vorige keer zo lekker reed is de auto van dienst. Zaterdag heb ik nog een frisse motor-want lekker doorgespoeld- en een nieuwer model motormounth ingepast en ik moet zeggen hij rijdt super! Halverwege ruil ik nog even met de NSR 917 maar die geeft niet dat vertrouwen en ook niet de snelheid van de 312. Ik probeer nog even of ik het schoentje nog wat soepeler kan laten draaien omdat de marchalls wat moeite lijken te hebben de auto weer in  het spoor te krijgen. Bas kiest ook voor het steigerende paard en wel de Fly 512 Coda Lunga. Willem heeft nu eens geen Ford maar een Fly Lola T70 en die is net als de overige SRA auto’s rood! Zij rijden dus de standaard klasse terwijl ik bij de modifieds ben ingedeeld.

een bonte verzameling

 

 

Er wordt niet gekwalificeerd  dus gaat iedereen volgens een door Frank uitgekiende indeling van start. De eerste groepen bestaan uit een aantal minder ervaren krachten waarbij het opvalt dat er opeens heel veel van die dikke Alfa GTAmmetjes rondrijden ik tel er 6! Er is ook weer een nieuw vader/zoon team in de vorm van de Polkermannen. Voor de jongste deelnemer is  zelfs een kratje geregeld zodat hij over de rand van de baan kan kijken. Het gaat in deze groep niet zo snel maar bij iedere volgende groep zie je de tijden omlaag gaan en het aantal gereden ronden toenemen. Frank kent zijn Classiekers!

 Bas Willem en ik zijn met John Jense in de voorlaatste groep terechtgekomen. De Lola tussen de Ferrari’s waarbij die van John eigenlijk de gewone versie is van die van Bas. Bovendien is hij kanariegeel om misverstanden te voorkomen. Ik verpest telkens mijn start bij het ook hier gehanteerde valse start systeem. Je start vlak voor een hele scherpe bocht en de monitor staat links van je . Eerst gaan de lichtjes op rood, dan 1 voor 1 op iets groenigs en dan is het wachten op het achterste lampje dat moet dan helder groen worden….Kortom ik loop altijd achter de feiten aan maar na de eerste bocht blijkt Bas zich al op mijn baan te hebben begeven. Gelukkig  kan ik door en even later ben ik weer bij de andere heren. De Ferrari loopt als een raket  met name in de tussensprintjes is hij super, wat een grip!  Overmoed ligt dan wel op de loer. Aangemoedigd door de steeds beter wordende rondetijden loop ik behoorlijk weg van de anderen. Ik maak alleen te veel foutjes mede omdat het verschil tussen goed en daar iets overheen meteen wordt afgestraft. Geen serieuze klappers maar vaak even te dwars op de baan om weer door te kunnen. Anderen hebben daar ook wel last van hoor ik om me heen. In de middelste banen ben ik inmiddels op 11.7 terechtgekomen! Ik herinner me van de vorige CC hier iets van 12.5 dus de techniek heeft zij werk gedaan. Na ons komen de echte grote jongens zoals Marco, Sebastiaan ,Rob en Eddy Laamers. 2x een Chapparal en een 917 plus een Opel!  Welke auto hoort in dit rijtje niet thuis!? De Opel kwam er idd. niet aan te pas en Rob maakte ook nogal veel slordige foutjes vergelijkbaar met wat ik deed. Niet ernstig maar het schiet niet op. Sebastiaan kon daar niet op wachten en duikt meteen onder de 12. Langzaam bouwt hij dit af richting de 11 blank. Opvallend is dat Marco de grootste moeite heeft onder de 12 te komen. Zelfs Eddy is vaak de iets snellere maar de ervaring van Marco sleept hem er toch doorheen.

Als alle resultaten op het gigantische whiteboard zijn bijgeschreven blijk ik zelfs 3^e te zijn! 6 ronden achter Sebas en 3 achter Marco. Eddy zit niet zo ver achter me en die kent de baan hier ook goed dus het wordt spannend aan het eind van de middag!

een lege baan

Na een korte pauze volgt deel 2 .Het is als bekent een best of 2 evenement dus als je denkt dat dit het was kon je gewoon stoppen. Iedereen was dus aan de start en de Alfa brigade beet het spits af. Langzamerhand komen de snellere auto’s zich ermee bemoeien. Er zijn nogal wat klassen dus je weet vaak niet wie tegen wie rijdt. Bas, John en Willem rijden in de standaard klasse tegen Roland met een Touring. Dit is de inmiddels welbekende gouden Scalextric  Lamborgini, z’n favoriete merk auto. In vergelijking met de eerste keer dat ik hem er mee zag rijden heeft het apparaat het  veel beter naar z’n zin op de baan. Dat blijkt in deze race ook weer. De op alles foeterede Bas kan hem gewoon niet bijhouden evenals de andere een stuk rustigere heren. Het is ongelooflijk hoeveel ronden hij uit deze auto perst :75.71 precies 6 meer dan in de eerste! De laatste groep dat is even wennen voor mij! De auto heeft het in zich om snel te zijn maar hoe verhoud het zich met de anderen!?  De start is weer niet best maar ik ben veel sneller door bocht 1 heen dan ik dacht! De tussensprintjes zijn formidabel, net als de grip. In bocht 3 zit ik al tussen Eddy en Marco in en in bocht 4 is het raak ik tik Marco eraf! Het is duidelijk dat mijn auto op sommige delen van de baan sneller is dan die van de andere 2 maar het blijft ontzettend oppassen in de grensgebieden. Sebastiaan is intussen al ver weg en rijdt z’n eigen race. De achtervolgers doen dat ook wel maar dan op gepaste achterstand. Door een valse start verlies ik een ronde en mede daardoor haal ik het aantal van de eerste race niet. Eddy verbetert zich wel (76) net als Sebastiaan die als enige boven de 80 uitkomt.

Sebastiaan is dus de winnaar,

 Eddy 2^e en Marco 3^e totaal en bij de modifieds.  De standaard klasse is voor John Jense voor Bas en Willem. De touring klasse als gezegd voor Roland ( die algemeen zelfs 4^e zou zijn) 2^e is Hans Licher en 3^e Rob van Altena. Het concours délegance is voor herintreder  Bas Polkerman die volgens de jury het gezicht van zijn Fleischmannetje  van een zodanig levensechte roze verf had voorzien dat hij niet op Lewis Hamilton leek. Dat de auto geheel opgetuigd was naar het voorbeeld van de auto van AJ Foyt  zoals  die in 1965 Riverside onveilig maakte stond helaas niet in het jury rapport.

de Concours winnaar 

 

de weer wat gekalmeerde Bas

Na afloop was er nog even een discussie over de wielen van Sebastiaan en ik meen ook Marco.         Ze hebben van de Scaleauto-wielen het foam zodanig afgedraaid dat er in het midden alleen nog een ruggetje van is overgebleven. Hier gaat dan gewoon de hand-out CC  band overheen! Vooral bij Sebastiaan resulteerde dat in een gigantisch griplevel.

de bandenoplossing van Sebastiaan...

Het was al met al weer een geslaagde dag voor de meesten en in het donker vertrokken we weer naar huis. Daar dringt tot ons door dat Vettel met 3 punten voorsprong zijn titel heeft weten te prolongeren.

                                                                                                                                              

Clubrace november-2 Nissans in de nacht.

Omdat we nog wat in te halen hadden hebben we er een race tussendoor gedaan in november. De Nissan’s(of Niks-an’s) ons clubproject van vorig jaar werden hiervoor uit de doosjes gehaald. Als ik binnenkom zie ik er al verschillende van rondrijden. Het zijn nagenoeg standaard auto’s waar zoveel mogelijk dezelfde modificaties aan worden gedaan. In de praktijk zie je toch dat er  flinke verschillen zijn ontstaan. Bij de auto van Paul is het chassis rondom helemaal  weg gevijld en afgerond en bij Arie is het hele ruim volgegooid met lood. Dit laatste na tips van “collega’s”. Waarschijnlijk alles bij elkaar opgeteld zo lijkt het. Er blijkt ook telkens weer een groot verschil in performance te zijn wat meestal terug te voeren valt op de motor. We noteerden topsnelheden van 24 tot maar liefst 31 km/h!De auto’s van Bas en mijzelf zitten onderin dit spectrum. Bas heeft het toch al niet met de auto en is hevig mopperend tussen de baan en sleutelplek aan het pendelen. Zijn tijden wijzen uit dat er idd iets niet klopt. Net op tijd lijkt hij het lek boven te hebben. De auto’s van Fred en DJ lijken de snelste.

Om half 10 gaan we kwalificeren.

Willem, Bas  en Herman scoren lage 8.7’s  en  Fred en DJ gooien er zelfs 8.6 jes tegen aan. Tot mijn verbazing blijk ik in staat met mijn slome bak tot op 0.003 van Fred te komen!?

De eerste heat brengt Paul, Arie en Erroll aan de start. Paul heeft ook bedacht dat het een nachtrace wordt  en dat lijkt meteen al een probleem voor Arie. Het licht doet het niet! Snel wordt het euvel verholpen en off we go!  Licht uit en rijden.  Voor onervaren rijders is dit niet gemakkelijk en soms wordt er gewoon naar de verkeerde Japanner gekeken (wat lijken ze toch op mekaar!) Na een opvallend keurig begin met weinig fouten beginnen ze zich toch gaandeweg meer voor te doen. De auto van Paul verlaat het spoor ook vaker dan je van hem mag verwachten. Erroll is daarnaast domweg sneller en wint ruim.

De 2^e heat geeft een verassend beeld  te zien. Bas is er niet in geslaagd in de laatste groep te komen en dat is lang geleden. Willem doet het ook iets minder dan vorige keer en alleen Herman zit op een te verwachten positie. Het gemopper is afgelopen bij Bas en op een enkel incident met marchalls/duisternis na hebben de heren een redelijk steady koers. Bas weet de  anderen op ruim 3.5. ronden te rijden, waarbij Herman altijd in de buurt van Willem weet te blijven.

De laatste heat met Fred, DJ en ik is op papier spannender dan in het echt. Fred en DJ hebben het de hele race aan de stok en halen het beste uit hunzelf en de Nissan. In sommige sporen kan ik aanklampen, meer niet. Als ik in baan 2 kom en denk wat terug te gaan pakken  is de gang er eerst helemaal uit .De 8.6 van de kwalificatie haal ik nooit en er staan zelfs 9.5 jes op het –in het donker wel wat storende-scherm. Gek genoeg haal nog wel evenveel ronden als de andere 2. Fred klopt DJ uiteindelijk met maar 21 baanstukken en we verwachtten dat hij de overall winnaar zou zijn.

Nadat Paul alle data heeft verwerkt blijkt echter Bas er toch als enige ruim 107 ronden uit te hebben geperst! Al met al een spannende race met een achteraf gezien te verwachten winnaar. Maar zoals uit het verhaal blijkt was het dit keer veel minder vanzelfsprekend. Je ziet op de baan ook grote verschillen tussen de diverse auto’s. De auto van Paul heeft een zeer goede felle motor maar op een of andere manier duikelt hij zomaar om in sommige bochten, zelfs bij lage snelheid. De auto van Willem, DJ en Fred hebben ook snelle motoren. Mijn auto moet het meer hebben van een zeer voorspelbaar weggedrag en een mooie soepele loop, een soort taxi vind ik.

Ik ben benieuwd waar we het jaar mee afsluiten, de Alfa GTAmmetjes ,Ferrari 312 pb-tjes of de GT-2 tjes. We gaan het zien maar eerste de Lancia’s afstoffen voor de jubileum JMMC op 16 december.

UITSLAG +( kwalificatie tijd )

Bas	107,3	8,716
Fred	106,71	8,617
Dirk Jan	106,5	8,663
Jan Willem	105,41	8,620
Willem	103,96	8,710
Herman	103,28	8,746
Erroll	98,63	8,974
Paul	96,24	9,385
Arie	91,45	9,875

DP-32 race in Marrum

Om ongeveer  6.50 u. rijd ik weg op zondagmorgen .Bas en Willem zou ik een half uur later "onder  de  gouden bogen" in Lelystad oppikken.

 De berg  fastfoodvuilnis viel dit keer erg mee, went het of toch crisis? Om 8.30 staan we voor de deur van het multi-functionele gebouwtje  in het altijd pittoreske Marrum.

de kompacte baan ligt er fraai bij...

Na een koffierondje -het is opvallend dat sinds SRA welkomscake heeft dit elders blijkt te zijn afgeschaft!- snel de baan op.De auto is eigenlijk kompleet anders dan die van vorig jaar. Het regelement en  het gebruik van de foambandjes maken dat alles veel sneller gaat dan vorig jaar. Vooraf hield ik rekening met 1 sec  per rondje .Bas vindt de beoogde auto maar niks. Vrijdag was hij bij SRA wel betrouwbaar ..nu vliegt hij overal van de baan. Zelf heb ik er minder last van maar dat kan ook aan mijn snelheid liggen. De 2^e auto is welleswaar trager maar luistert erg goed. Omdat we de voorkant maar niet betrouwbaar krijgen bouwen we de 2^e auto om. De motormounth en de (gewone)Boxer motor van no.3 er in. Dit chassis bleek opeens gebroken?! De ”nieuwe” auto is m.i. perfect hoewel je de RS power wel mist. Bas ontdekt intussen ook dat de bedrading van zijn regelaar breuken vertoond!  Dat zal ook niet bij hebben gedragen aan een solide gevoel. Tussendoor proberen we nog wat tracktijd op te doen. De zwarte NSR 997 op spons doet het in dat opzicht uitstekend. Vlak voor de keuring zetten we de nieuwe set red-label foam bandjes nog op de Riley omdat de andere bijna  “op” bleken.

Keuring

Roland en Frank ontfermden zich hier over en dat betekent meestal dat met hier en daar een wiel wat meer naar binnen zetten de zaken vlot geregeld zijn.

Kwalificatie

We braken met de traditie dat Bas dit onderdeel voor zijn rekening neemt. Ik mag het proberen. De auto is amper getest maar doet het niet eens verkeerd. Wel maakt hij sleepgeluiden …weer iets nieuws. Ik bouw rustig op, 2 min is best lang, en kom tot een 4^e tijd. Dat blijkt baan 2 (Bas)te zijn om mee te starten. Omdat de DeltaSlot auto niet vooruit te schoppen is neemt Frank de tijd het euvel op te sporen,...junior team...niet leuk voor de jongens...en er staat  uiteindelijk een heel andere auto op de baan! Intussen kan er nog even wat ritme worden opgedaan op de baan. Het tijdschema is dan al lang verlaten.

Lunch

Weer een nieuw fenomeen in Slotraceland! Het verrassend ruime gebouw heeft naast een vierkante barruimte met keuken een heel ruime eetzaal, waar de tafels in een (ruim)vierkant staan opgesteld. De soep ,frites,salades,fricanadellen ,kroketten  staan/liggen al klaar! We zitten best ver van elkaar en er wordt in alle rust gegeten.

Eerste heat.

De SRA Brumos...

De race bestaat uit 3 heats, 4 sporen waarvan elk spoor 11 minuten bereden wordt.  De ronden van alle 3 de heats worden bij elkaar opgeteld. De middelste heat is in het donker. Bas staat te trappelen om van start te gaan maar ...de auto blijft staan als de lichten op groen springen! Wat is dit voor slechte grap. Bas denkt aan de slepers maar die blijken elkaar nergens te kunnen raken. We speuren verder en hardop denkend vinden we de oplossing! Het metalen roostertje veroorzaakt de sluiting. De deugniet wordt er snel uitgebroken en de auto gaat de baan weer op. De problemen met de regelaar zijn ook opgelost en Bas probeert de ruim 22 ronden achterstand soms wat te fanatiek terug te winnen. De mannen van Keistad waar naast Marco,Sebastiaan en Barry blijken te rijden zijn veel sneller dan de andere teams. Zij zijn als enigen in staat nu al onder de 8 sec. te rijden. Op de baan zijn wij meestal de 2^e qua snelheid. Na Bas kom ik op baan 1 en hoewel die scherpe bochten heeft vindt ik al snel een aardig ritme en ik wordt 2^e in deze stint. Willem na mij op baan 3 kent ook weinig problemen met de handling van de auto en we lopen weer wat in op de concurrentie. Na de pauze ontstaan door het indraaien doet Bas baan 4. We doen ons best maar echt enorm inlopen is er niet bij. Onze naaste concurrent zit nog 6 ronden voor ons!

De nacht van Marrum

het SRA vlaggetje glows in the dark !

Als het licht uitgaat is het behoorlijk donker aan de baan. De hectometerpaatjes blijken fluoriserend te zijn beschilderd  en lichten wat groenig op. De volgorde blijft zoals hij was en Bas komt nu wel goed van z’n plek. Hij gaat nog wat sneller dan met het licht aan en na 11 min. staat er een mooi getal achter SRA. In baan 2 hervind ik opvallend gemakkelijk mijn ritme. De compacte layout van de baan en het ingetogen gebruik van Scenery helpen hier vast bij. Het enige dat wat hinderlijk is is dat 1 van de auto’s geen licht heeft waardoor je soms je auto even kwijt bent. Netjes en strak rijden is het devies waardoor je ook minder hoeft te tapen. Ik kom toch 4 ronden verder dan “overdag”! Ook Willem blijkt het in het donker goed te doen. Bas in 4 doet tenslotte de rest. We lopen maar 8 ronden (van de 21) in op de jongens van Speedtrack –onze directe concurrent- en dat is wat te weinig. De andere 2 teams zijn we wel voorbij. We komen 6 ronden te kort op Keistad.

De laatste heat

...altijd lastig met inzetten welke kant moet ie op...!

Is het haalbaar, 13 ronden? Bas gaat er alles aan doen dat is wel te zien. Zijn tijden schieten regelmatig in de 7.9 en er is zelfs een enkele 7.8 te zien. Maar de Speedtrackers, met de toch wel snelle Jos en 2 redelijk onervaren rijders hebben begrepen wat er moet gebeuren. Ze geven niets cadeau en komen nu ook regelmatig onder de 8 sec. grens. Dan wordt het moeilijk voor ons. Ik verbeter  met  met  4 ronden en Willem en Bas hebben vergelijkbare resultaten. 15 ronden meer dan in het donker  maar we hebben maar 3 rondjes meer af weten te leggen dan Speedtrack. ..dus komen we er 10 te kort. Het verschil in deze heat is ook maar 5 ronden met de koploper Keistad.

Snel wordt door Roland alles doorgerekend en volgt de prijsuitreiking. Derde is toch een mooi resultaat na zo’n start. We hebben uiteindelijk best lekker gereden.

de mannen van Keistad met ceremoniemeester Fred.
 

Hierna wordt afscheid genomen en aanvaarden we de terugweg door het vlakke friese land met z’n fraaie invallende avondrood. Marrum bedankt en tot de volgende keer!

Clubrace 2 november,GrC-32, voor Bas

Door allerlei omstandigheden is de club race van oktober pas afgelopen vrijdag verreden. We rijden met de GroupC-32 auto’s of wat daar op lijkt. Er zijn Jaguars(de fam Scholten) Porsches (Fred ,Paul en ik) en Nissan’s  voor de anderen. Bas heeft zichzelf een beperking opgelegd door de dichte zijschotten in de Jag te laten zitten naast de achterwielen. We hebben 9 renners aan de start en we rijden met de P5 bandjes 4 stints van 5 min. De echte groupC-32 bakken waren hier natuurlijk ook al voor de afgelopen Gr-32 race van 14 dagen geleden. De auto’s zijn dus goed alleen bij de banden zijn de door de meeste rijders verafschuwde PT22 banden  vervangen door de P5.

De keuring leverde enkele punten van kritiek op maar waren met een inbussleuteltje te verhelpen. De kwalificatie was best spannend ,met name in de kop van het veld. Willem verbaasde door met de Jag de top 3 binnen te stuiven en daarmee Fred voor te blijven! Bas en ik completeerden de top-3. De training  vorige week in de Classic-cup werpt zijn vruchten af!

JW 8.74 Willem 8.832 en Bas 8.845.Herman is met 8.917 de enige die ook onder de 9 blijft.

De eerste groep  zijn Arie ,Rob en Paul. Arie is de anderen te snel af geweest met de Nissan. Paul bouwt de race rustig op en komt voor de beide concurrenten te rijden totdat zijn kwaliteit, betrouwbaar rondrijden, hem in de steek laat. De regelaar vertoond kuren en dan weet iedereen dat je dan een verloren race rijdt. Rob komt met de niet helemaal bij zijn rijstijl passende Nissan veel tekort.

In groep 2 neemt Herman het op tegen Fred en Erroll. Fred heeft het  dan weer aan de stok met Erroll en dan weer met Herman maar overall is er weinig aan de hand voor de oude meester en rijdt hij een strakke race, 106,1 ronden.

Groep 3 de “Classic-cuppers” of het DP-32 team komen nu de baan op. De Porsche tegen de beide Jaguars. Zijn er team orders? Startend op de doorgaans snelle baan 4 volg ik de Jaguars en op het moment dat ik wat gas bij wil geven schiet de wagen uit de baan, recht voor mijn neus ,bij het ingaan van de krappe binnenbocht. Rare plaats! Maar even later doet hij het nog eens en ik loop een stevige achterstand op. Bas ligt op kop ruim 1 ronde voor! Hierdoor moet ik alle risico’s gaan nemen om in de andere banen te proberen terug te komen. Baan 2 gaat goed, foutloos, en hierdoor kom ik weer een stuk dichterbij. Baan 1 is redelijk en het valt me op dat de tijden van de GrC-32 race door niemand worden gehaald! 0,2 per rondje is het gemiddeld langzamer. De anderen doen op baan 4 vergelijkbare dingen als ik waardoor de spanning weer helemaal terug is als we aan de laatste beginnen. Bas ligt nog wel flink voor maar hij rijdt wel op baan 4. Ik mag op de snelle baan 3 proberen er nog wat van te maken. Hoewel ik naar mijn zin niet snel genoeg ben merk ik aan de onrust bij Bas dat het daar ook niet lekker loopt. De tijden zijn zeker niet sneller dan de mijne op deze baan  en er loopt een band aan op een van de zijschotten. Ik kom zienderogen dichterbij en net als ik me klaar maak voor het laatste stukje is de tijd onverbiddelijk. Ik heb Bas in het vizier maar het is niet genoeg. Willem staat daar nog tussen maar blijkt op 1 ronde te liggen. Uiteindelijk hebben Bas en ik Fred op ruim een halve ronde weten te houden en is Willem 4^e geworden.

Uitslag:

Bas	106,8	8,845
JanWillem	106,7	8,740
Fred	106,1	9,021
Willem	105,7	8,832
Herman	101,6	8,917
Erroll	99,27	9,046
Arie	97,94	9,226
Paul	96,62	9,271
Rob	93,18	10,604

Zuffenhausen

ClassicCup bij Slipstream

 

snoepje van de week..de Cheetah van Bas!

Zondagochtend even na half 8, de wintertijd zojuist ingegaan dus ..krabben! De inmiddels overbekende route naar Slipstream werd in een half uur afgelegd en Frank schuift de Primus ook de parkeerplaats op het is nog opvallend rustig als we binnenlopen! Een opvallend groot contingent Friese deelnemers is er wel, wekker niet omgezet?  De meeste Slipstreamers zijn er ook waaronder uiteraard Rob. Snel wat koffie en hup de baan verkennen. De  beoogde auto, de NSR 917 loopt aardig maar niet helemaal naar verwachting. De Ford van hetzelfde merk doet het wel wat beter net als de Slot –it Alfa. Ik probeer de Fly 908-3,maagdelijk wit, en die doet het helemaal niet verkeerd.Hij is niet de snelste maar heeft ook minder nukken. Er moeten uiteraard wat onderdelen worden uitgeruild waardoor ik l met al toch veel vertraging oploop. Bas en Willem zijn er intussen ook .Bas baart best opzien met zijn kanariegele MRRC Cheetah. Deze auto is bijna niet getuned maar in de handen van Bas komen er toch mooie tijden uit. Ook met de P6 banden luistert de auto goed. Zijn Coda Lunga Fly-Ferrari heeft dat niet en verliest zomaar 1 sec met dit rubber. Willem  heeft uiteraard weer een GT40 ook van Fly. Zijn gele Slot-it GT40 veel sneller maar Willem is vooral liefhebber.

het inrijden...

De keuring wordt al snel ingezet en vanwege mijn wat warrige voorbereiding ben ik nog na Sebastiaan klaar! Het veld ziet er behoorlijk “divers” uit. De toerwagens als de GTAM’s een Opel GT een Lambo en wat Amerikaanse lowriders. Deze laatsten dongen mee naar de Dremelcup, dit blijkt de opvolger van het concours d’elegance te zijn. Daarnaast een aantal snelle mannen met hun Slot-it en NSR auto’s  en de liefhebbers van de mooie kapjes met hun Fly en MRRC auto’s .Vreemde eend is eigenlijk Ron met een snelle Avant Slot Mirage.

De kwalificatie.Dit is een leuk onderdeel van de race en bepalend voor je indeling. We zijn met 18 man en dat zijn precies 3 groepen van 6. Ik heb de auto nog niet in deze hoedanigheid gereden en hij valt niet tegen., 10,3 ik meen zelfs net wat sneller dan Bas. Sebastiaan rijdt de Chapparal  strak naar de pole.

..het valt niet mee als ze allemaal achter je aan rijden!

De eerste groep heeft een hoog fries gehalte, de 2^e een mix van SRA en Slipstreamers  terwijl de laatste groep alleen maar Slipstreamers  bevat met Marco (Keistad) daar tussen. Er zijn mooie gevechten op de baan waarbij bij iedere volgende groep de tijden omlaag gaan en ook het aantal rijdersfouten afneemt. Ik begin in baan 6 en dat begint niet lekker. Contact problemen en in de knik op het snelle rechte eind (dit klopt taal technisch niet helemaal)is de auto onvoorspelbaar en dat wil je daar niet!. Ik heb al snel 2 ronden achterstand. Op baan 5 wordt dat er niet direct beter op. Gelukkig blijken de andere banen de auto beter te liggen en krijgen de anderen 5 en 6 ook. Ik blijk na afloop nog net voor Willem te zijn gekropen. Bas heeft heel wat ronden voorsprong met de zich prima handhavende Cheetah. Het is niet te merken dat er maar zo’n klein smal motortje in de auto zit. Sebastiaan is de snelste maar omdat er verschillende klasses door elkaar heen rijden zie je soms gevechten die eigenlijk geen gevechten zijn. JanJaap is de enige die Seb. Bij kan benen met zijn Plymouth Roadrunner(touring).Bart en Andre rijden “standaard” en Rob ook weer een touring. Die hebben het dan weer aan de stok met Marco met zijn NSR Ford(modified).Je zou er bij hebben moeten zijn!

Willem haalt de Porsche van Eddy in

Na de pauze gaan we voor de 2^e run. De volgorde is bepaald aan de hand van de 1^e race. De slepertjes zijn even gedaan en ook de banden worden getaped. Er is opvallend weinig verschil qua indeling met de eerste. Als de 2^e groep van start gaat sta ik tussen Bas(4) en Willem(6) in. De Slipstraem Porsche 908 van  Andre en de Camaro van Wim de Kok staan daar weer naast.Baan 5 gaat net iets beter dan de vorige keer maar weer bouw ik een achterstand op, ook op Willem om van Bas maar te zwijgen. Bas heeft een directe concurrent in de 908 van Andre. Deze laatste trekt het langzaam maar zeker naar zich toe. Hij wordt 2^e in deze klasse en Bas fraai 3^e.De Camaro wordt ook 3^e in zijn klasse. Uiteindelijk wordt mijn auto wel iets beter en ik pers er 5 ronden meer uit dan in de 1e. In de eindstand,de beste race telt, maakt dat niet veel uiten Johan Post heeft het nog beter gedaan want die is me voorbij gegaan.

De grote kanonnen komen voor de laatste race. Het is Sebastiaan die er geen misverstand over laat bestaan wie er hier vandaag de snelste is. Opvallend is dat Bart met zijn toch redelijk bejaarde ,redelijk standaard Fly Chevron zo mooi mee blijft knokken tegen wat hoger aangeschreven auto’s. Hij trekt dan ook de standaard klasse naar zich toe. Dat doet JanJaap voor de Touringklasse waarin Rob 2^e wordt. De modified klasse is dan uiteraard voor Sebastiaan voor de Mirage van Ron en Marco’s Ford.

Als altijd een aan het evenement aangepaste scenery!

Na de prijsuitreiking door Frank (hoe vaak heeft hij dit al gedaan?) komt er nog een mooie groepsfoto van alle winnaars tegen de sponsorwand.

 

en dit zijn de winnaars!

Results:
Modified Class:
1 - Sebastiaan van Altena - Slot.it Chaparal
2 - Ron Hageman - Avant Slot Mirage
3 - Marco Karman - NSR Ford P68

Standard Class:
1 - Bart van Wees - Fly Chevron B19
2 - André van Wort - Fly Porsche 908
3 - Bas Scholten - MRRC Cheetah

Touring Class:
1 - Jan Jaap Batenburg - Carrera Plymouth Roadrunner
2 - Rob van Altena - Carrera Opel GT
3 - Wim de Kok - Scalextric Chevrolet Camaro