SRA

SRA

woensdag 20 februari 2013

Classiccup Speedtrack voor Kevin


Zondagochtend om 8 u stond Herman voor de deur. Samen gingen we naar Speedtrack dat al weer een poosje in IJsselmuiden is gehuisvest. Als we een uurtje later binnenwandelen zijn de eersten al aanwezig. Na de koffie en de welkomscake gaan we de baan verkennen. Voor Herman is dit het debuut buiten de vertrouwde SRA baan. De koffer is leeggehaald en alleen de 3 NSR Porsches en de nodige onderdelen en gereedschappen zitten er nog in. Zijn auto’s zien er altijd tip top uit en ondanks dat ze erg basic zijn getuned – standaard motor,wielen, sleperschoen etc.- lopen ze erg goed, zeker op de thuisbaan. Ik heb dan ook een prima referentiekader als het om de Porsches gaat. Na wat onwennig rond te hebben gereden besluit hij uiteindelijk de groene David Piper te rijden. Omdat Jos die ook heeft en er schade aan het fietsenrek achterop ontstond zet hij de kap van de rode, ook al een David Piper, er op.

SRA maakt zich gereed..
Mijn gele 917…van David Piper, zij het met Gijs van Lennep aan het stuur,is dan wel een overkill van deze rijder. Mijn auto heeft een paar x last van een merkwaardig vermogenverlies, dat zich echter,zonder tussenkomst van de staat, weer hersteld. De beproefde 312Pb doet het best goed maar na een proefritje met de P68 op aandringen van Bas besluit ik die te rijden. De power van dit apparaat is geweldig maar de grens is ook vrij abrupt bereikt. Bas gaat zelf voor de 908 en Willem pakt de vertrouwde GT40, beide van Fly, beide in de standaard klasse. Herman en ik zijn met de NSR’s veroordeeld tot de klasse modified.

altijd leuk om te zien wat er zoal in de koffers zit....

De 19 andere rijders kiezen toch ook merendeels voor de modifieds terwijl de toerwagens, soms wat overdadig aanwezig toch een minderheid innemen.

Topfavoriet is Kevin Vonk mede ook omdat de van Altena’s en Marco ontbreken.


De keuring is inmiddels begonnen en de auto’s belanden ,met hun nieuwe Siliconen bandjes in het Parc Ferme.

De kwalificatie begint direct hierna en laat al grote verschillen in tempo zien.

Herman mag als eerst van SRA laten zien wat hij kan en komt tot een lage 12.3.

Bas en Willem zijn iets sneller en zitten elkaar op de hielen. De P68 kan nog iets sneller zodat de snelste 3 SRA mannen gebroederlijk naast elkaar aan de start komen staan.

Kevin pakt als verwacht de pole gevolgd door mede Eindhovenaar Stefan beide met de NSR MK1V.


In de 1e groep zijn de tourwagens te vinden samen met wat debuterende CC-ers. Het beeld is mede daardoor wat rommelig. De wat hoge BMW2002 van Frank valt het meeste op.

een mooie massacrash ,beter kun je het niet doen in de binnenbaan!
Hierna is het het buiten-de-deur debuut van Herman. Het blijkt toch lastiger dan gedacht zo op een vreemde baan. Ook het verschil tussen de banen onderling is groter dan bij ons. Dit zorgde ervoor dat hij nogal wat foutjes maakte en dat kost tijd. Hij eindigde als laatste in deze groep. In de 3e groep zaten de ander 3 SRA ers zoals gezegd. Zelf kreeg ik eerst baan 5 en 6 voor de kiezen. Hierdoor stond ik al een enorm eind achter op de heren met hun standaard spulletjes.

De 2 NSR 917’s van de andere heren bleven ook buiten bereik maar de snelste man bleek Ronnie Fokkema met de NSR Ford GT40 te zijn!

Tenslotte kwamen Kevin en Stefan in actie tegen de thuisrijders waaronder Simon met een Renault Alpine in ralley uitmonstering die als snelste standaardauto had gekwalificeerd!

De beide NSR Fords gingen er als de brandweer vandoor Simon kwam duidelijk iets te kort en Roel hield de eer van de thuisrijders hoog met de NSR 917. Het groene exemplaar van Jos reed niet zoals ik dat van hem gewend ben op “zijn” baan. Ook de Slot it Alfa van z’n pa was niet in helemaal in vorm.

Bas is uiteindelijk zelfs 3e! Willem 9e zelf ben ik 11e (in rondje verschil) en Herman is 19e.


Race 2:

Door de uitslag van race 1 is de volgorde door elkaar gehusseld .

Herman is gedegradeerd tot de eerste groep terwijl Bas is gepromoveerd tot de elitegroep!

Herman met de rode auto druk in gevecht...
Willem en ik volgen de gouden middenweg.
Herman heeft geleerd van de eerste race en met wat aanpassingen aan de regelaar loopt hij steeds verder uit op de anderen. De voorsprong is aanzienlijk, mooi gedaan.
In de groep hierna zit oa. John Jensse. Als zijn fraaie gele Lola voor de 3e keer in de verkeerde baan wordt teruggezet – met alle gevolgen van dien- trekt hij resoluut de stekker eruit. Dit is het enige lastige onderwerp van de CC, de marchalls. Doordat er zoveel rijders met verschillende achtergronden meedoen worden hier de meeste fouten gemaakt.

Zelf ben ik meer gespannen als marchall dan als rijder omdat je toch de race cq. het materiaal van je collega kan ruineren. Uiteraard is een vreemde baan ook altijd weer lastiger dan je eventuele thuisbaan.

Als Willem en ik mogen aantreden treffen we Gert en Dennis met de 917 en Joop met de Slot it Alfa en Simon met de verrassends Renault. Laatst genoemden gaan er als een haas vandoor. Zelf ben ik hekkensluiter mede ook door de start in baan 5 gevolgd door 6 wat overleven betekend. Op de snellere banen maak ik gelukkig weer veel goed en in de allerlaatste meters pak ik Dennis nog..met 1 baanstukje! Wij zitten net in de 103 ronden terwijl Willem en Gert dik in de 102 ronden zitten. Dat is echt super close! Helaas ben ik in de totaalstand zelfs niet eens 1 plaats opgeschoven, want hoewel ik het idee had dat het veel beter ging bleek ik iets meer dan een half rondje te zijn verbeterd.

Dennis'wat is nou 1 baanstukje!
Als Marchall in de supergroep kun je de wedstrijd aardig volgen. Deze talentjes hebben zowel snelheid als betrouwbaarheid in optima forma gecombineerd. Het is natuurlijk knap wat Kevin laat zien. Maar dat Bas daar met de mindere 908 zo weinig voor onder doet is m.i.helemaal knap. Zijn doel is Simon voor zien te komen. Ik kan hem slechts op 1 foutje betrappen! Jos heeft het lek boven en pakt de 2e plek van Stefan over. Roel (de enige senior-rijder in de groep) raakt wat achterop. Dat Ronnie dit aardig kan bijhouden is ook al een prestatie van formaat, als je weet dat hij nog maar 1 jaar slottert.


Frank heeft snel alle gegevens in de mixer gegooid en tovert er weer een gezellige prijs uitreiking uit. Met prijzen voor beste Rookie, Concours’d elegance en natuurlijk de eerste 3 in elke klasse gaat iedereen met een tevreden gevoel naar huis.

Bas wint de standaard klasse voor Simon terwijl Willem toch mooi 3e wordt.

Hij is mij ook nog net voorgebleven door zijn resultaat in de 1e.


Het is dan al 17.30.

Speedtrack en Frank bedankt en graag tot een volgende keer.
Willem toch weer mooi in de prijzen.
Bas reed super, verdiend 1e in de standaardklasse
Kevin met de medaille!
Zuffenhausen

zaterdag 9 februari 2013

Clubrace februari Gr.C-32,de oudjes gaan doooorrr!

Begin februari, wedstrijdleider Paul is weer terug van een korte ski-vakantie en dus staat niets in de weg van een clubrace.
Hans sr.-wat beter klinkt als "ouwe Hans"was ook weer eens op een vrijdagavond langs gekomen om wat bij te kletsen.
Ondanks de afwezigheid van Erroll en DJ. hebben we 7 deelnemers.
De group-C auto's rijden hier al een eeuwigheid rond dus daar mogen we geen verassingen meer van verwachten. Ook niet met de hand-out bandjes.
Vorige week is er nog getest met PT34/35 bandjes en dat leverde gek genoeg voorkeuren op voor beide banden. Bij mij was de 34 0,3 seconden sneller dan de 35 en bij Fred lag dat andersom.
Mijn auto deed het prima alleen de tijden bleven achter bij de verwachting. De Porsche van Herman deed het eigenlijk opvallend goed. Dit gaat tegenwoordig eigenlijk op voor al zijn Porsches..
Er melden zich 4 Porsches aan tegenover de Jaguars van de familie Scholten en de eenzame Mercedes van Arie. Voorafgaand kon ik geen peil trekken op de prestaties. Zoals gebruikelijk is Bas weer snel met zijn tot in de puntjes verzorgde Jaguar. De achterwielen zijn keurig verstopt achter de panelen, beide spiegels en de ruitenwisser, alles klopt.
Fred is altijd competitief en Herman is m.i. de gevaarlijkste outsider. Vraag is alleen wat doen de P3(Ja we hebben nog wat zakjes gevonden) banden met de diverse auto's.
De meeste auto's zijn vrij zwaar. 80 g. is het minimum maar de meesten zitten daar behoorlijk boven.
Ook is de gewichtsverdeling nogal divers aangepakt.Vaak zijn de motormounts verzwaard en ook is vaak lood voor de vooras te vinden.
Mijn auto is de lichtste en zit op het minimumgewicht. De laatstgenoemde verzwaringen heb ik ook niet. Bij mijn auto is al het lood rondom de neussectie terug te vinden zodat alle grip van de bandjes zelf moet komen. Het voordeel hiervan is dat de kont als die eenmaal om wil heel simpel weer in het gareel is te krijgen door iets te liften. Bij een zware kont dreunt hij door en is de uitbraak veel definitiever. Mijn auto moet wat soepel worden gereden en dat werkt prima.
het bijna komplete veld

Kwalificatie:
We mochten even wennen aan de bandjes tijdens de kwalificatie rondjes.Fred en Bas reden opvallend langzaam voor hun doen.De banden van Bas zagen er ook wat vreemd uit. Er leek wel een stukje hard plastic in te zitten.Na een bandenwissel ging het iets beter maar echt geweldig liep het niet.
Zo zat Fred opeens bij de langzaamste groep met Arie en Paul. Bas ontglipte dit maar net en kwam tegenover zijn pa, Herman en ik te staan. Zoals voorspeld was Herman lekker bezig. Lange tijd de enige met een 8.8. Helaas verpestte ik zijn feestje door er maar net onder te duiken.

Heat 1:
Zoals verwacht ging Fred direct aan de leiding. Hoewel de auto geen sprinter is reed hij super strak en foutloos zijn rondjes.Alleen in baan 4 haalde hij de 27 ronden niet. Hij bleef steken op een respectabele 106 ronden. Paul zit daar per ronde een paar tienden vanaf en finished op slechts 2 ronden. Arie kan het nog niet helemaal bijbenen en begint na een goed begin wat meer foutjes te maken.

Heat 2:
De 2 Porsches tegen de beide Jaguars dat beloofd wat. Zijn er teamorders?
Op de snelle baan 3 beginnend sta ik middenin het veld. Mijn start is prima en  Bas komt bij de caroussel binnendoor met de wat meer kwispelende Jaguar. We raken elkaar en dat loopt voor mij beter af dan voor hem. Herman profiteert en het kost me veel tijd om weer bij te komen. Maar de tijden zijn prima, 8.8.-8.7.dat haalt niemand. De auto wil bij de start op baan 4 niet van zijn plek vanwege kontakt problemen met de bananenstekkers van de regelaar.Eenmaal gewend duik ik toch onder de 9 sec. en krijg ik het idee dat het wel goed zit. Op de superbaan 2 krijg ik hetzelfde probleem waardoor ik weer gebukt moet rijden met 1 hand aan het stekkerblok. Ondanks dat ga ik ook onder de 8.7.Intussen is Bas rustig keuvelend op Herman aan het jagen. Hoewel beiden niet foutloos, trekt Bas aan het langste eind. De auto van Willem loopt wat minder als we van hem gewend zijn. Zijn wat agressievere rijstijl mondt vaak uit in hevige vibraties van de achterkant van de auto als het gas er op gaat. Dat kan aan de banden liggen maar ook aan een losse motor. Tenslotte kan ik op baan 1 rustig beginnend proberen ook in de 8.8. te komen. ik heb inmiddels wel een verloopstekker gepakt zodat ik via de XLR plug rijdt. Willem is nog zo attent/ sportief om de losse 3 poot even in de bijbehorende gaten te steken.
Ik heb 2 ronden gepakt op Bas en Fred. Beide heren zitten maar 4 baandelen van elkaar af in het voordeel van Bas.


De nog steeds spraakmakende geamputeerde 956
Na afloop komt Bas met mijn auto tot een 8.4! Fred rijdt de auto van Arie naar een 8.5, zodat je ziet dat de verschillen tussen de auto's eigenlijk erg klein zijn. Het heeft vaak met je persoonlijke voorkeur en rijstijl te maken of je snel bent of niet. Fred is b.v. met mijn auto niet zo snel omdat hij heel anders rijdt. Ik heb een heel vloeiende manier van rijden waarbij de auto overal lekker doorrolt. Vandaag blijkt dat, zeker in cobinatie met de P3, het beste te werken.


Zuffenhausen

zaterdag 2 februari 2013

Porsche 907LH van SRC in huis !

..er kunnen enorme bonnen onder de ruitenwisser!
Hij is in huis, de Porsche 907L !
In het eerste artikel heb ik vooral de historische kant van het model beschreven.
Dit keer kan uit uit eigen waarneming spreken! En om maar in de deur in huis te vallen, het valt niet tegen.
De auto zit in een feestelijke verpakking, kaartje van Le Mans erop, jaartal, nummerbord van de auto(!) en de portretten van de rijders, een actie foto met 2 andere 907's keurig in gelid daarachter, mooi. Dit streven naar compleetheid vinden we ook in de auto terug!
de bovenkant is ook prima voormekaar..
Zo zitten de ruiten keurig in "rubber" is de ruitenwisser van metaal en ragfijn uitgevoerd, zijn de wedstrijdnummer-verlichtingsarmatuurtjes aangebracht net als de achterklep-spanners. Het mooiste is m.i. nog de geperforeerde vertikale greep op de benzinedop!
De binnenkant van de auto geeft het zelfde beeld. Zelfs de tuimel schakelaars op het dashboard zijn aangebracht en van een alu-kleurtje voorzien!
Let op de details als dashboard en tankdop...
De techniek blijkt bij open schroeven  in orde. Een keurige vlakke bodemplaat met een motor in sidewinder opstelling. Ook hierbij valt weer het oog voor detail op. Ik zag nog nooit zulke nette solderingen op een Mabuchi motortje. Ook het verdere verloop van deze draadjes is ongelooflijk keurig naar het -verende -(?)schoentje geleid. De hoofdkleur is zwart en er zijn zelfs gaatjes aangebracht voor de 3 tonige hoorn die bij de KH uitvoering te zien is.
De passing van de onderdelen is goed, te goed. De achteras draait erg zwaar maar dat lijkt me een kwestie van wat stelwerk.

de keurige bodem en dito kap..wat overlengte van de gordels...

Het lijkt me ,zeker voor de verzamelaar, een aanwinst.Valt er dan helemaal niets te zeiken? Het enige minpuntje vind ik het voorspatbord dat er wat lomp uitziet van opzij.Wellicht historisch juist maar als gezegd het oogt wat lomp.
Ik ga al vast sparen voor de KH!

de hele familie....906, 910, 907, 908, 908LH, 917LH


Zuffenhausen