DTM 18-September 2020
Dit is alweer de 2e race na de Lock down. Ramen
open, gepaste afstand houden en vooruit
met de geit.
Vooral het punt afstand houden is bij ons op zolder een
onmogelijke opgave. De vorige keer besprak ik al de 2 alternatieve
startposities om in ieder geval daar de onderlinge afstand te waarborgen. Met de keuring was het net een
Turkse Bazaar, met alle respect natuurlijk. Paul heeft nu zijn positie aan de
andere kant van de tafel ingericht zodat hij niet met iedereen fysiek in
contact komt. Maar door het gepluk aan zakjes banden, het door elkaar heen
lopen van de clubleden met de auto’s, maakt toch dat de vergelijking met
voornoemde marktgelegenheid blijft bestaan.
Het hele veld bij
elkaar, hofleverancier is inmiddels Opel!
De auto’s zelf zijn bijna allemaal Opel Calibra’s. De wat
plattere kap heeft zijn voordelen inmiddels al veelvuldig bewezen. Kees en Paul
hebben de Alfa’s en Willem de Groen-gouden Benz. Bij het inrijden valt vooral
de snelheid van de Alfa van Kees op. Je zou bijna denken dat er een Ferrari
motor in zit! Daarnaast heeft hij het karretje ook gewoon goed onder controle!
Door de verschillende soorten banden die een ieder gebruikt is het wel een
beetje “sand-baggen”. Je weet niet precies hoe de verhoudingen liggen. Ik heb
wel zo het idee dat de Opels van Fred, Dennis, Eddy, Herman en Arie iets meer
power hebben dan de mijne. We gaan het zien als de wedstrijdbanden er onder
zitten!
Paul, onze onovertroffen
keurmeester en wedstrijdleider,in de
Coronaproof opstelling dit keer, met o.a.dubbele bril!
De keuring gaat weer uitermate nauwkeurig en ik hoor geen
gekke dingen. Paul vindt nog wel wat punten, zoals een gescheurde kap-pyloon
maar daar zou je gewoon mee kunnen starten. Opzienbarend is wel de enorme
magneetkracht van de Mercedes! Hij krijgt als enige de dikste banden onder de
bolide, mede ook om aan de vereiste bodemvrijheid te komen. We hebben n.l. 2
maten banden. De kleinste maat heeft de voorkeur mede in verband met de betere
pasvorm en ook gek genoeg de afwerking.
De tekst gaat dit keer naar binnen!
de 2 soorten banden, zeg maar
van het rubber type F22 en F27
De Quali: In omgekeerde volgorde van binnenkomst gaan we
weer voor 1 minuut de baan op. Baankeuze vrij, dus dat is ff wennen dat er
zowel op de oude als op de nieuwe plakken gestart kan worden! Van de laatste
gelegenheid wordt toch gebruik gemaakt. Zelf pak ik baan 4. De bandjes voelen
best netjes aan en de auto is daardoor mooi stil. Al snel zit ik op de 9.5 wat
ongeveer zijn max. lijkt vanavond. De uiteindelijke 9.4 is niet verkeerd. Ik
sta daarmee in de drukke middengroep. Fred is uiteindelijk met een hoge 9.2 de
rapste ( Valt mij mee!) Eddy zit in de 9.3 de rest daarboven. Paul haalt de 10 seconden barrière net niet met
zijn kleurrijke bijna standaard Alfa.
Arie zit goed in de
gadges, het mondkapje en de niet zichtbare polsband...
de hoge Mercedes en Alfa naast
elkaar
Race 1: Willem, Paul en Herman. De Mercedes lijkt lekker te
rijden op zijn dikkere bandjes en op baan 1 gaat Willem er mooi betrouwbaar mee
rond. Herman heeft op 4 iets meer moeite met de toch wel loeisnelle Opel. De
Alfa van Paul , op de toch wat lastige baan 2, levert 2 ronden in. Willem laat
zien dat door zijn methodische aanpak baan 3 ook best onder de knie te krijgen
is. Hij loopt weg van de concullega’s. Als Herman op 1 ook weer wat vertrouwder
rond rijd kan hij Willem op 4 wel weer aardig bijbenen. Dat zien we in de
afsluitende stint bij Paul(4) ook. Hij weet zich keurig tussen de beide rivalen
op de beide binnenbanen te handhaven.Willem 1, Herman bijna 2 ronden daarachter
en tenslotte Paul.
Hier zie je het hoogte
verschil pas goed, de bonte Alfa van Paul is nog hoger dan die van Kees!
Race 2: Arie, Kees, Paul als indraaier en ikzelf. Op mijn
Quali-baan gaat het eigenlijk meteen lekker. Ik zit al snel rond mijn Quali-tijden.
Door 1 klein foutje weet Kees-ook niet helemaal foutloos-weer aan te klampen.
De 25 die we bij mogen schrijven zijn best goed. Arie volgt op 1 ronde en Paul
sleept er 1 meer uit dan in zijn 1e race! Baan 2 heb ik inmiddels
ook wel aardig onder de knie. Ik loop relatief simpel weg bij de rest. Het is
een vrij eenzame rit. Op de vertrouwde baan 1 loopt het eigenlijk ook prima en
weer komen er 25 bij. Op naar de 100! Arie op 4 lukt dat trouwens ook. De 24
van Kees is op baan 3 nog steeds prima te noemen, zeker voor de Alfa. Paul
blijft wat achter maar is beslist sneller dan in de vorige race. De afsluitende
stint is voor mij de lastigste, op baan 3! Door het vertrouwen in de auto en te
proberen foutloos te blijven lukte het me om tussen Arie en Kees te finishen.
De 100 net niet gehaald maar wel lekker constant gereden. Kees is 2e
nipt voor de mooi mee geslopen Arie. Paul pakt toch 2.5 ronden meer dan in zijn
1e race.
de laatste groep met de 3
snelste Calibra’s
Race 3: Bas is er vanavond niet en dus zijn het Fred,
Dennis, Kees en Eddy. De enige Alfa schiet al meteen rechtdoor en is al direct
gezien. De Opels denderen achter elkaar met rap aflopende tijden. 9.3, 9.2! Je
ziet Eddy op 4 langzaam maar zeker weglopen. Keurig rijdend als altijd. Kees
ziet al snel dat hij er hier niet aan te pas komt, maar 25 op baan 3 is nog
niet verkeerd. Dat merkt Fred hierna als ook hij op 3 mag. De snelheid lijkt
helemaal weg uit de Calibra. Hij loopt 1 rondje achterstand op op de rest waar de scherpte ook al wat van af
lijkt trouwens. De 3e stint,
Eddy gaat er weer eens voor zitten en op 1 komt hij weer op de 26, als enige.
Dennis en Fred (3 en 4) hebben er 1 minder en Kees komt op 2 niet verder dan 24
met de wat topzware Alfa. De laatste stint wordt een waar spektakelstuk. Er is
nog van alles mogelijk, zeker als je als
Marchall een brace om de pols draagt draagt met klittenband! Tijdens het
inzetten van de ene auto werd de andere van de baan geklit.. Dennis en Eddy
maken er een waar spektakelstuk van van de vonken vanaf spatten. Met bijna
identieke rondetijden weten ze elkaar onder druk te houden. Eddy heeft bijna 2
ronden voorsprong en zit de andere Calibra op de hielen. Ze hebben een tijdje
exact de zelfde snelste ronde op hun naam. Dan is de 1 weer sneller, een ronde
later de ander. Het verschil blijft ongeveer 1 baanstuk. Als ze uitrollen
blijft Dennis net voor. Hij laat een oerkreet ontsnappen als of hij gewonnen
heeft. Niet helemaal conform de RIVM-richtlijnen, maar het zij zo.
de rondetijden van Eddy en
Dennis spreken voor zich!
Uiteindelijk wint dus Eddy, 2 ronden voor Dennis die weer
ruim 1 ronde heeft op mij, voor Fred, Kees en Arie.
Na afloop hebben Eddy, Dennis en ik nog even met elkaars
auto gereden. Ik zat al snel in de 9.1! Vooral de auto van Dennis is perfect,
gemakkelijk te rijden, net als de mijne maar dan met wat meer pit. Die van Eddy gaat wat stroef
door de carrousel. Met mijn auto reed ik trouwens ook in de 9.2! De andere
heren produceerden ook ongeveer de zelfde tijden. Altijd wel weer leuk om te
zien. De gebruikte banden bevallen prima, geen Marbles, slijtvast en van begin
tot het eind in staat dezelfde rondetijden te produceren. Ook bij de “
indraaiers” die er zelfs sneller mee reden in hun 2e poging!
Opel rules!
