Racen bij Nico

Afgelopen maanden ben ik 2 x bij Nico in Naarden wezen rijden. Vaste volgers van dit Blog weten dan dat het hier om een zeer vlakke baan gaat die speciaal voor zo’n avond omlaag getakeld wordt en op een groot aantal schragen komt te rusten. Doordat alles goed wordt afgedekt is het griplevel verrassend hoog. De baan wordt alleen met Ortmann banden bereden, hoofdzakelijk  met 1:24 auto’s .De baanspanning  varieerd van 12.6 tot  wel 19 v. voor als er met de Bison motoren wordt rondgereden.De layout is vrij simpel en daardoor heb je binnen 3 ronden al een behoorlijke snelheid te pakken. Als ik binnenkom zijn Henri, Roy, Richard en natuurlijk Nico er al. Het is een wat schaars verlichte garage dus dat is even wennen. Sleutelen kun je beter maar thuis doen. Er  rijden al wat group-C auto’s rond dus dat lijkt me wel aardig om hier ook mee te beginnen. De inmiddels bejaarde Tamia-Schöller combinatie doet het hier altijd goed. Ik heb mijn verloop stekker helaas thuis laten liggen maar Henri heeft een verloopsnoertje. Snel doe ik de rode, gele en witte stekkers op z’n plek, plug in en …de regelaar begint te roken. Snel alles eruit want wat blijkt, dit is het Duitse en wij gebruiken het Amerikaanse systeem. Of omgekeerd,  maar goed de draadje in  de juiste kleuren gestopt en de schade leek mee te vallen. De remregelaar zit alleen wat vastgebakken.

Snel de baan op en idd. wat rijdt de auto gemakkelijk. Akelig hard een bocht in, meteen weer vol op het gas en even oppassen met remmen want dat doet zo’n 200 grammer niet zo braaf. Dit laatste is nogal eens nodig vanwege Richard die op de gekste plekken uit het spoor schiet met zijn onderstuurde Porsche. In de opwinding vergeet hij nog wel eens zijn grijper van de baan te halen en daar knalt menigeen dan weer bovenop. Met  de andere 3 heren hebben ik lekkere close gevechten die 10,20 ronden kunnen duren zonder dat er enorme gaten ontstaan. Herni is intussen wel de snelste en haalt tijden van ronde de 7 sec.

Ik heb ook nog de 1:28 Megane gepakt en die rijdt eigenlijk voor het eerst en dat gaat ook prima. Deze auto, bijna net zo breed als een 1:24 is een lekker giftig bommetje. Alleen de motor is meer voor rond de 13 v. en dan is het oppassen met 19. De gele BMW M1 is ook al zo’n beproefd konsept. Hoewel nogal lawaaierig (tandwiel) is het een prettige auto om te zie en om te rijden. Door het geluid komt hij wat intimiderend over dit in tegenstelling tot de wegauto’s van het merk..

Als we aan het eind nog even een race doen met de Group-C  is het echt deurkrukken werk. Henri bouwt steeds een kleine voorsprong op maar 1 te enthousiaste bocht en we zijn weer bij. Door een gebrek aan Marchalls, alleen de wat klein uitgevallen Richard, is het zaak te blijven rijden. Als er dan toch fouten worden gemaakt moet je net het geluk hebben dat jou spoor vrij blijft. Anders is het geduldig wachten op de hulp van Richard. Als dit een paar x gebeurd is de stand wat door elkaar gehusseld. Ik denk dat Henri gewonnen heeft en die is ook het snelst.

De Plafit chassis zijn denk ik nog wel het meest gebruikt bij Nico. Ook door de enorme hoeveelheid types die er zijn. Ik zie dat de Scaleauto’s ook hun aandeel beginnen op te eisen. Dat rijdt ook prima en het aanbod lijkt me overzichtelijker. Nico heeft inmiddels een fraaie collectie 1:24 auto’s in de vitrine staan. Van de GroupC  (Rothmanns Porsche) en nieuwere LMP auto’s tot klassiekertjes als de Lotus Europa.

Henri heeft  o.a.DTM Mercedessen, GT-Ferrari’s en een LMP Lola in de Gulfkleuren waar onze Jos ook nog mee op le Mans is geweest. Roy heeft veel Porsches waaronder een met BRM kap in de IMSA uitvoering die op een Plafit Chassis staat. Deze laatste combinatie tref ik ook aan bij Richard . De kap is gelukkig wel anders . Hij gaat zich hierna op een Scaleauto Mercedes project storten. Succes!

Inmiddels voel ik de tenen niet meer en gaan de tafelkleden weer over de baan. Met de laatste krachten van de bijna lege accu’s wordt de baan omhoog getakeld. Voor de veiligheid een paar sjorbanden er omheen en het hangt weer klaar voor de volgende keer.

Ik wil Nico en Henri bedanken dat ik hier heb mee mogen rijden. Er liggen hier nog wel wat 1:24 projecten te wachten! Een mooi voornemen voor 2013!