Een winterstop hebben we bepaald niet gehad dus we kunnen weer
gelijk voluit met de Group C-32 auto’s. Er is een kleine scheiding ontstaan
door de constante ontwikkeling van het op zich prima Slot-it consept. De
nieuwste modellen blijken toch sneller dan de oudjes. Vooral de Toyota doet het
best.
Aan de andere kant kun je de oudjes weer upgraden met nieuwe
onderdelen en is daar ook nog wel winst te halen. En tenslotte is er nog het
fenomeen rijder, daar zit vaak ook nog wel wat verschil in. Het gaat er
eigenlijk om dat je 1 bent met de auto en bij voorkeur natuurlijk lekker snel. Tijdens
de keuring blijken de auto’s aardig gelijk te zijn. Er zijn wel wat
uitschieters in magneetkracht en die van Erroll loopt 3 km harder dan wie dan
ook, voor wat het waard is.
De kwalificatie, verrassende pole voor Randy!
Paul is de eerste en met de nieuwe glimmende Sideways bandjes is het even afwachten hoe de
auto reageert. De 9.3. is niet echt hoopvol. De volgende rijders zijn eigenlijk
allemaal sneller. Opmerkelijk snel en gemakkelijk gaan de Toyota’s van Randy en
Fred, beide in de 8.5 evenals Bas, met
de “oude” Jaguar. Ik ben de enige in de 8.6, Willem zit daar net weer boven. We hebben weer het
ingenieuze inschuifsysteem en dus is er in elke groep een bonus te verdienen in
de vorm van bij winst gelijk weer een race rijden!
1e groep;
Paul, Arie en Herman bijten het spits af. Herman met de
snellere nieuwe Gulf Porsche maakt het zichzelf moeilijk doordat de auto nogal
eens rechtdoor wil. Soms moet hij nog alle zeilen bijzetten om Paul en Arie
weer bij te halen. Hij is meestal 0,3 tot 0,5 sec. sneller per ronde. Uiteindelijk
pakt hij toch 4 ronden op Arie die Paul nipt verslaat.
2e groep;
Herman dus met Erroll, Willem en mijzelf. Het ging meteen
heel lekker met de nieuwe banden! Erroll op 2 hield me erg goed bij maar ik zag
dat de rondetijden heel goed waren, 8.7 aan de lopende band en dat beloofd wat!
In alle banen haalde ik 27 ronden en dus zat ik op ruim 108 ronden totaal! Het
ging helaas niet helemaal foutloos. Zo schoot er bij Erroll een draadje los (v.d.auto)
verloor ik een schroef. De rembalans moest ook een paar x worden bijgesteld. Herman
kwam op 106 en Erroll en Willem vlak bij elkaar op ruim 104.
3e groep;
Nu mocht ik blijven staan en stond de verrassende polesitter
Randy erbij met de usual suspects Bas en
Fred. Mijn banden zijn ingerubt en dat lijkt een klein voordeel. In ieder geval
lopen de Toyota’s lang niet zo snel weg als de kwalificatietijden doen
vermoeden! Bas is in 2 de gelijke van Fred(3) en zitten al in de 28 ronden.
Randy heeft het wat verklooid en komt maar tot 25 (4). De race is soms wat rommelig door wat uitvliegers
en al dan niet terecht geclaimde cq. gehonoreerde trackcalls. Zo hoor ik een
angstig “Track, Track!” en zie een
Toyota (Randy) voor me over het rechte stuk glijden. Ik sta al stil als ik
opeens de andere 2 auto’s nog voluit achter elkaar aan zie stuiven! Maar weer
het gas erop maar het kost me wel een halve ronde! Als ik daarna ook nog eens
een keer totaal de controle kwijt ben aan het einde rechte eind (grote klap) is
het helemaal lastig geworden. Ik merk ook dat de rondetijden niet meer van het
niveau van de vorige race zijn. Het schommelt bovendien nogal. De banden verliezen
na een aantal ronden een soort huidje en
in die fase lopen de tijden wat op. Ik doe mijn best zo strak mogelijk door te
rijden. Dat doet Bas, geïnspireerd door de aanwezigheid van zijn vriendin ook.
Ik zit de hele race bij Fred in de buurt maar krijg hem niet meer te pakken. Ook
het aantal ronden van de vorige haal ik niet
meer. Bas is terecht winnaar met ruim 109 ronden en Fred en ik volgen
met 107. Randy moet zelfs Herman, Erroll en Willem voor zich dulden! Er is nog
wel wat werk aan de Toyota om hem ook een hele race snel te krijgen! Dat kan
ook gezegd worden over de Porsche van Herman.
Het kampioenschap begint dus weer met de 2 topfavorieten aan
de leiding. Ik had me daartussen kunnen dringen als ik dus de 2e
race had laten lopen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten