315 Classiccup Speedtrack voortijdig afgeblazen.

Zondagochtend kwart over 7 stond Randy al te trappelen in zijn keuken. Een uur later betraden we het heiligdom van Speedtrack in Ijsselmuiden, een plaatsje dat er schitterend bij lag in het ochtendzonnetje gezien van de brug over de IJssel. We zijn wat aan de vroege kant zodat we na een bakkie lekker rustig kunnen gaan inrijden en testen. De heren van der Zee en Gert en zijn zoon (even de naam kwijt) van de organiserende club zijn er ook al. Randy en ik zijn vrijdagavond nog aan de auto’s bezig geweest en2 aan 2 liepen ze echt lekker en bovendien zat er slechts 0.001 sec verschil in de tijden. Het zijn 2 917’s en 2 Ford GT40 allemaal van NSR. Randy heeft ook nog de Sloter Ferrari 312PB waarmee hij in de standaardklasse zou vallen.

 

 



de koffers worden weer vroeg gepakt!



 

 

 

 

 

Net als ik denk alles voor elkaar te hebben blijk ik het XLR verloop kabeltje in de andere koffer te hebben…Randy is zo aardig die van hem even af te staan. Willem en Dennis zijn inmiddels ook aangekomen, beiden arriveren bijna gelijktijdig op de motor! Als Willem 2 verloopjes bij zich blijkt te hebben komt dat mooi uit. Eenmaal op de baan begin ik met de Ford en ik zit snel in een lekker ritme af en toe onderbroken door uitvliegers van anderen. Ik probeer altijd rustig de baan in de vingers te krijgen door veel ronden te rijden en dan de tijden naar beneden te laten lopen. Op zich een prima methode. Op deze baan, waar alleen Siliconen bandjes mogen worden gebruikt, bleek er toch verschil in griplevel te bestaan tussen de verschillende banen. Dat werd er niet beter op toen een enkeling toch op gewoon rubber blijkt te rijden. Met name 5 en 6 hebben daaronder te leiden helaas. Intussen leert Randy de baan meer op “the hard way” kennen en daarmee werkt hij behoorlijk aan zijn conditie! Telkens loopt hij op en neer naar vooral de achterste bocht. Ook de “ Directeur du Course” Frank en de erg afgeslankte Friese afvaardiging bestaande uit de Fokkema’s en Frank Irving zijn er dan al. Uiteindelijk blijkt de teller op 16 man te blijven staan…dat is wat aan de magere kant helaas. We krijgen hoe dan ook een andere winnaar dan bij de eerste 2 races dit jaar.

 

Als ik de Porsche probeer vind ik die net even lekkerder dan de Ford. De tussensprintjes achterin gaan hem bijzonder goed af. Als ik de auto vol goede moed afgeef ter keuring blijkt hij te veel magneetkracht te ontwikkelen! Dit ondanks de 20/11 banden op de grote NSR velg en een oranje Slot-it motortje van de laatste generatie. Ik heb het motortje snel iets omhoog gewurmd door er een stukje tape tussen te doen. Gelukkig is alles nu goed want een plan B is er niet…

gemeleerd deelnemersveld..

 

de spanning voor de race..de eerste groep

Willem mag in de eerste groep met Dennis, John, Alphons, Dennis en vader Gert met zijn en zoon (sorry) .Het zijn 2 alfa’s,een GT40 en een Matra( allen Slot-it) waarbij die laatste die om onduidelijke redenen rood was gespoten. Dit is ook de kleur van de Fleischman Lotus die Dennis in de stijl van de befaamde SRA Loti heeft verlaagd. Er zit in zijn geval een HRS chassis onder. S.I. is dus hofleverancier in deze groep. Alleen Gert steekt er met zijn Carrera Opeltje wat gewoontjes bij af. De Matra gaat geheel verplicht aan zijn nieuwe kleur als de brandweer. Ook Willem gaat met zijn overal goedrijdende gele Ford lekker rond en weet als enige nog een beetje bij te blijven. Door een paar akkevietjes met de Opel van Gert die wat in de weg ligt, cq. niet snel geruimd dan wel opgemerkt word door de marchall’s is dat wat meer dan hem lief is. De rest volgt op eerbiedige afstand.

 

Hierna mag ik de SRA eer hooghouden tegen de Amerikanen van Frank&Frank, de Fords van de snelle Fokkema’s en de Capri van Richard. Op baan 6 heb ik niet de lekkerste baan om te starten. Ik blijf wel rijden maar kan niet vooromen dat ik achterin het veld zit. Door uitglijders van de concurrentiezit ik gelukkig wel op het vinkentouw. Op baan 1 gaat het al een stuk beter en ik zie dat alleen de rode Ford van Ronnie fractineel sneller is. Mijn Porsche zwabbert er lustig op los met de kont maar daar komen geen brokken van gelukkig. Alleen de reusachtige auto van Frank I. is een heel lastig obstakel om voorbij te komen. Doordat dit meer een magneetbak is en mijn auto het van de souplesse moet hebben kom ik hen soms op 3 plekken per ronde tegen! En wat zwabberen betreft dan is de Porsche daar nog heilig bij. Intussen heb ik het idee aardig in te lopen vooral door er een constante race van te maken met erg weinig uitvliegers. Ook heb ik soms de mazzel net langs een brokkenpiloot de schampen zonder tijdverlies. Uiteindelijk wordt het in de laatste halve minuut nog onverwacht spannend als ik toch nog een uitvlieger heb en er pardoes van alles tegen elkaar klettert. Als de chaos is opgeruimd en we net op gang zijn is de race over en blijk ik net een baanstukje over te hebben op de aanstormende rode Ford terwijl de groengele naast me staat met 1 ronde achterstand.

wat een dikke auto..deze kan wel tegen een stootje zo te zien!

 

Hierna komen de resterende deelnemers aan de start. Onze Randy, Jos , Joop en de wat later binnengekomen Simon . Als de vernieuwde duidelijke 3-2-1-go! procedure is afgelopen gebeurt er niets! Sluiting door iets of iemand. De regelaar van Randy blijkt de boosdoener. De XLR verloopkabel is verkeerdom ingeplugd en daar kan het systeem niet tegen. Ook is het de vraag hoe de regelaar hier mee omgaat. De gastheren duiken onder de baan en er wordt van alles getest, geprobeerd en geroepen. De baanvoeding maar ook de rondeteller zijn verdacht. Af en toe gaat het licht bij start-finish aan maar daar blijft het bij. Als ik Randy kwijt ben blijkt die zich met Simon te hebben teruggetrokken onder de baan. Ze zijn in gevecht met een enorme kluwen draadjes. Maar Randy zou Randy niet zijn als hij als winnaar uit die strijd tevoorschijn zou komen. Er kan weer gereden worden! Helaas heeft Frank de race, in overleg, dan al lang afgelast en zijn er al een aantal rijders naar huis. Niet lang daarna besluiten wij ook huiswaarts te gaan. Ik kan nog een groot stuk van de GP van Oostenrijk meekijken.

Simon in gevecht met de bedrading

 

Het is jammer dat dit zo gelopen is voor de deelnemers maar ook voor de mannen Speedtrack en de organisatie, Frank dus.

sorry mensen de race is over!

Het laatste nieuws is dat de race over word gereden na de vakantie, zie het commentaar van Roel.
Een goed plan ,we houden het in de gaten. De bandjes zijn in ieder geval veilig opgeslagen tot die tijd.
 

voor nog meer foto's:

http://www.mijnalbum.nl/Album=ISS7J86T