SRA

SRA

maandag 12 november 2012

DP-32 race in Marrum

Om ongeveer  6.50 u. rijd ik weg op zondagmorgen .Bas en Willem zou ik een half uur later "onder  de  gouden bogen" in Lelystad oppikken.


 De berg  fastfoodvuilnis viel dit keer erg mee, went het of toch crisis? Om 8.30 staan we voor de deur van het multi-functionele gebouwtje  in het altijd pittoreske Marrum.

de kompacte baan ligt er fraai bij...
Na een koffierondje -het is opvallend dat sinds SRA welkomscake heeft dit elders blijkt te zijn afgeschaft!- snel de baan op.De auto is eigenlijk kompleet anders dan die van vorig jaar. Het regelement en  het gebruik van de foambandjes maken dat alles veel sneller gaat dan vorig jaar. Vooraf hield ik rekening met 1 sec  per rondje .Bas vindt de beoogde auto maar niks. Vrijdag was hij bij SRA wel betrouwbaar ..nu vliegt hij overal van de baan. Zelf heb ik er minder last van maar dat kan ook aan mijn snelheid liggen. De 2e auto is welleswaar trager maar luistert erg goed. Omdat we de voorkant maar niet betrouwbaar krijgen bouwen we de 2e auto om. De motormounth en de (gewone)Boxer motor van no.3 er in. Dit chassis bleek opeens gebroken?! De ”nieuwe” auto is m.i. perfect hoewel je de RS power wel mist. Bas ontdekt intussen ook dat de bedrading van zijn regelaar breuken vertoond!  Dat zal ook niet bij hebben gedragen aan een solide gevoel. Tussendoor proberen we nog wat tracktijd op te doen. De zwarte NSR 997 op spons doet het in dat opzicht uitstekend. Vlak voor de keuring zetten we de nieuwe set red-label foam bandjes nog op de Riley omdat de andere bijna  “op” bleken.

Keuring
Roland en Frank ontfermden zich hier over en dat betekent meestal dat met hier en daar een wiel wat meer naar binnen zetten de zaken vlot geregeld zijn.

Kwalificatie
We braken met de traditie dat Bas dit onderdeel voor zijn rekening neemt. Ik mag het proberen. De auto is amper getest maar doet het niet eens verkeerd. Wel maakt hij sleepgeluiden …weer iets nieuws. Ik bouw rustig op, 2 min is best lang, en kom tot een 4e tijd. Dat blijkt baan 2 (Bas)te zijn om mee te starten. Omdat de DeltaSlot auto niet vooruit te schoppen is neemt Frank de tijd het euvel op te sporen,...junior team...niet leuk voor de jongens...en er staat  uiteindelijk een heel andere auto op de baan! Intussen kan er nog even wat ritme worden opgedaan op de baan. Het tijdschema is dan al lang verlaten.
Lunch

Weer een nieuw fenomeen in Slotraceland! Het verrassend ruime gebouw heeft naast een vierkante barruimte met keuken een heel ruime eetzaal, waar de tafels in een (ruim)vierkant staan opgesteld. De soep ,frites,salades,fricanadellen ,kroketten  staan/liggen al klaar! We zitten best ver van elkaar en er wordt in alle rust gegeten.
Eerste heat.
De SRA Brumos...

De race bestaat uit 3 heats, 4 sporen waarvan elk spoor 11 minuten bereden wordt.  De ronden van alle 3 de heats worden bij elkaar opgeteld. De middelste heat is in het donker. Bas staat te trappelen om van start te gaan maar ...de auto blijft staan als de lichten op groen springen! Wat is dit voor slechte grap. Bas denkt aan de slepers maar die blijken elkaar nergens te kunnen raken. We speuren verder en hardop denkend vinden we de oplossing! Het metalen roostertje veroorzaakt de sluiting. De deugniet wordt er snel uitgebroken en de auto gaat de baan weer op. De problemen met de regelaar zijn ook opgelost en Bas probeert de ruim 22 ronden achterstand soms wat te fanatiek terug te winnen. De mannen van Keistad waar naast Marco,Sebastiaan en Barry blijken te rijden zijn veel sneller dan de andere teams. Zij zijn als enigen in staat nu al onder de 8 sec. te rijden. Op de baan zijn wij meestal de 2e qua snelheid. Na Bas kom ik op baan 1 en hoewel die scherpe bochten heeft vindt ik al snel een aardig ritme en ik wordt 2e in deze stint. Willem na mij op baan 3 kent ook weinig problemen met de handling van de auto en we lopen weer wat in op de concurrentie. Na de pauze ontstaan door het indraaien doet Bas baan 4. We doen ons best maar echt enorm inlopen is er niet bij. Onze naaste concurrent zit nog 6 ronden voor ons!

De nacht van Marrum

het SRA vlaggetje glows in the dark !
Als het licht uitgaat is het behoorlijk donker aan de baan. De hectometerpaatjes blijken fluoriserend te zijn beschilderd  en lichten wat groenig op. De volgorde blijft zoals hij was en Bas komt nu wel goed van z’n plek. Hij gaat nog wat sneller dan met het licht aan en na 11 min. staat er een mooi getal achter SRA. In baan 2 hervind ik opvallend gemakkelijk mijn ritme. De compacte layout van de baan en het ingetogen gebruik van Scenery helpen hier vast bij. Het enige dat wat hinderlijk is is dat 1 van de auto’s geen licht heeft waardoor je soms je auto even kwijt bent. Netjes en strak rijden is het devies waardoor je ook minder hoeft te tapen. Ik kom toch 4 ronden verder dan “overdag”! Ook Willem blijkt het in het donker goed te doen. Bas in 4 doet tenslotte de rest. We lopen maar 8 ronden (van de 21) in op de jongens van Speedtrack –onze directe concurrent- en dat is wat te weinig. De andere 2 teams zijn we wel voorbij. We komen 6 ronden te kort op Keistad.
De laatste heat
...altijd lastig met inzetten welke kant moet ie op...!
Is het haalbaar, 13 ronden? Bas gaat er alles aan doen dat is wel te zien. Zijn tijden schieten regelmatig in de 7.9 en er is zelfs een enkele 7.8 te zien. Maar de Speedtrackers, met de toch wel snelle Jos en 2 redelijk onervaren rijders hebben begrepen wat er moet gebeuren. Ze geven niets cadeau en komen nu ook regelmatig onder de 8 sec. grens. Dan wordt het moeilijk voor ons. Ik verbeter  met  met  4 ronden en Willem en Bas hebben vergelijkbare resultaten. 15 ronden meer dan in het donker  maar we hebben maar 3 rondjes meer af weten te leggen dan Speedtrack. ..dus komen we er 10 te kort. Het verschil in deze heat is ook maar 5 ronden met de koploper Keistad.

Snel wordt door Roland alles doorgerekend en volgt de prijsuitreiking. Derde is toch een mooi resultaat na zo’n start. We hebben uiteindelijk best lekker gereden.

de mannen van Keistad met ceremoniemeester Fred.
 







Hierna wordt afscheid genomen en aanvaarden we de terugweg door het vlakke friese land met z’n fraaie invallende avondrood. Marrum bedankt en tot de volgende keer!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten