470: Laatste clubrace voor JW, Eddy club kampioen 2019!

het complete veld

Het seizoen zit er bijna op wat de clubraces betreft. De kaarten zijn wel geschud wat de topposities betreft. Daarachter zit een compact middenveld waar nog wel wat verschuivingen mogelijk zijn. Voor positie verbeteringen is dit nog de enige mogelijkheid. De DTM auto’s zijn vandaag aan de beurt en de Opel rijders hebben het aanzienlijk beter naar hun zin dan de Alfa rijders. Vorige week zagen we dat de taxi eindelijk ook is gearriveerd. Willem mag zich inmiddels de trotse eigenaar van een  Mercedes  noemen. De eerste indruk is dat deze auto net zo onhandig is qua proporties als de Alfa. Verder niets mis mee, een echte Mercedes zullen we maar zeggen. Dennis en ik waren los van elkaar op het zelfde lumineuze idee gekomen. We stappen over op Opel! Dennis heeft zijn sinterklaas cadeautje door zijn vrouw op laten pikken bij Klaas B. vlak bij haar werk. Ik heb een andere bekende Slotrace dealer uit het hoge noorden bereid gevonden een chassis en een White kit naar Bussum te laten sturen. Vol verwachting klopte mijn hart..zou hij nog op tijd zijn? Gelukkig lukte dat prima Sint heeft zelfs nog de tijd genomen er een kleine surprise bij te stoppen! Ik heb gelukkig nog even de tijd om het kapje te spuiten en alle onderdeeltjes op hun plek te plakken. Als ik de spullen mee naar boven neem heb ik het chassis zo stom vast dat het in de verdrukking komt en breekt! De achterkant staat haaks op de rest. Het is erg fragiel spul. Meteen een paar kwakjes secondelijm ertussen gedaan en de boel plat op een plankje geduwd. Nu maar hopen dat het weer 1 geheel wordt... De Alfa is intussen als donor gebruikt en helemaal gestript. De draaiende delen zijn tenslotte prima! Ik begrijp dat daar lang niet iedereen het over eens is. Er zijn opvallend veel kapotte DTM motortjes! Die van Bas blijkt ’s middags nog te zijn verbrand bij het inlopen!

het torretje van Bas

Dennis staat ook al te trappelen om er op tijd te zijn dus rond 19 u. zijn we al op weg naar SRA! Meteen wat dingetjes  wegen en meten die je thuis niet kunt doen. Op de baan doet de auto het meteen lekker. Niets herinnerd nog aan de Alfa. Echt sneller is hij niet maar het gaat wel gemakkelijker. De auto van Dennis is eigenlijk meteen de snellere van de 2. Tijden onder de 9 rijden we niet. Als de anderen binnenkomen zijn we bijna klaar.

De keuring:

de keuring

Altijd weer een spannend moment met een nieuwe auto. Alles blijkt in orde gelukkig. Het Opel kapje heeft het minimum gewicht en dat scheelt 5 g met het plastic van de lichtste Alfa! De banden, deze keer de harde band van Sideways,  gaan er onder en hup de PF in.

De bandjes van SideWays de SW-H

close racing met de Opels!

Wachten op Willem en Bas. Ze appten dat ze onderweg zijn maar het begint wel erg lang te duren. Uiteindelijk gaan we kwalificeren. De een na de ander rolt weg alsof de auto op ijs staat, bobbelig ijs ook nog! De tijden beginnen dan langzaam naar de 9 af te buigen maar het overtuigd niet. Eddy is de eerste die onder die grens kruipt, dan Fred. Als ik ben is net of ik andere banden heb! Er is meteen grip, geen gehobbel maar mooi glad en onder de 9 is ook geen probleem!

De eerste groep

Bas en Willem zijn er om 21u nog niet dus besluiten we maar te gaan rijden. Race 1: Arie, Kees en Herman. De 2 Calibra ’s met de Alfa er tussen. Arie en Kees zien de gele Opel meteen aan de horizon verdwijnen. Herman heeft vrede gesloten met zijn regelaar en dan zie je meteen hoe snel de man eigenlijk is! Kees heeft dat inmiddels ook bewezen en rijdt de lompe Italiaan toch knap rond in het kielzog van Arie. Eigenlijk is dit het beeld van de hele race waarbij baan 1 voor Kees en Herman toch als de lastigste wordt ervaren. Herman zit net in de 100 ronden als de tijd er op zit, Arie en Kees alle 2 in de 98.



Hier staan de matadoren zelf



Willem en Bas zijn er inmiddels. De Volvo ging onderweg stuk ,dynamo, en ze hebben thuis de auto van Bas opgehaald. Ze mogen nog even geïmproviseerd kwalificeren en het lijkt ze wel geinig dat tegelijk te doen , dus op 2 en 3. Bas heeft zijn motortje in hoofdgroepen in zijn hand liggen en moet op zoek naar een andere auto. En laat Dennis nou net een Alfa over hebben! Het is wat rommelig omdat de Mercedes nog niet helemaal uitgebalanceerd lijkt en Bas aan de Alfa moet wennen. Met hun 9,2 en 9.3 zitten ze achter in de middenmoot.



de 2e groep, nu ook met Mercedes!





Arie nogmaals maar nu met de 2e groep



Nog 1 keertje dan omdat hij zo anders is!

Race 2: Paul maakt snel de definitieve indeling en dus zijn het Arie(indraaien) Bas, Willem en Dennis. Van  de mannen met een nieuwe auto is het Dennis die het het meest naar het zin heeft. In een rommelige 1^e stint-Arie volgt de auto van Dennis ipv. die van hem zelf- staat het vizier van "de ster" ook nog niet helemaal op scherp. Hardnekkig onderstuur zorgt voor veel oponthoud. 22 ronden voor Willem is niet best. Dennis en Bas pakken er 25. In de volgende doet Dennis dat weer en begint zijn voorsprong uit te bouwen. Bas zorgt er hoogst persoonlijk weer voor dat hij geen gekke dingen gaat denken en perst er daarna 26 uit op 3! Dennis op 1 is het antwoord ff kwijt, 24 lijkt niet veel maar als je net voor het poortje staat valt dat wel mee. Op baan 4 tenslotte is de Opel weer helemaal in zijn element en daar trekt hij de race naar zich toe. Met zijn 26.33 komt hij in de 100 en bovendien net iets meer dan Herman in de vorige. Bas is met 99.86 niet ver weg van zijn opvolger! Arie haalt zijn resultaat van de eerste poging lang niet en Willem heeft nog wat huiswerk met de Merc.(93,26)

Houdt de  'Stealth"Opel  links in de gaten..

Race 3: Eddy, Fred, Dennis(indraai) en ik met het zwarte monster. De ope(l/n) Calibra klasse. Dit gaat echt hard...Vooral Fred op 3 is loeisnel! Maar de andre 3 zitten nooit heel ver weg. De zwarte bolide voelt ontzettend lichtvoetig en snel aan. Hij geeft heel veel vertrouwen en dat wordt beloond met steeds snellere tijden. Samen met Eddy in de middenbanen lopen we 1 ronde in op Fred en Dennis. We gaan steeds sneller totdat bij de een na de ander marbles opduiken.. Dat zie je terug in rondetijden. In de 3^e stint knalt Fred er op 3 dit keer weer een 27er uit! De andere 3 zitten toch op 26 en dat is voor baan 1 met name wel prima, maar had m.i. nog beter gekund. Het zit zo wel dicht bij elkaar. Fred op kop Eddy 2 en ik niet ver daar vandaan. Fred op de doorgaans snelle baan 4 is het echter ff helemaal kwijt- marbles, onderstuur! Door een paar uitvliegers is hij zijn ritme helemaal kwijt en daarmee ook de ongetwijfelde top klassering. Intussen ben ik Eddy voorbij gegaan als de marbles zijn afgeschut en langzaam loop ik bij hem weg. Dennis zit nu op 1 en dat is niet ideaal voor een coupe poging. Bovendien heeft zijn Calibra nooit de snelheid van het inrijden vooraf. Ondanks dat ik kwalificatie tijden blijf knijpen gaat de Opel als op rails. In 16 minuten ben ik er nooit af geweest!

Een uitermate geslaagd debuut mag ik wel zeggen. Zoals overal in de mechanische sporten is de auto wel degelijk een bepalende factor in het behaalde resultaat. Eddy wordt 2^e en behaald zodoende zijn club kampioenschap. Fred is toch nog 3^e voor Dennis die toch 2 rondjes meer rijdt dan in zijn 1^e poging.

Club kampioenschap:

De rekenmeesters gaan nu aan de gang om uit te zoeken wie er dus na Eddy  2^e ,3^e enz. worden in het clubkampioenschap. Vast staat dat Bas 2^e is en Dennis door de Opel swap de 3^e plek weet vast te houden. Mijn Opel swap levert me op de valreep een 4^e plek op, nog maar 1 puntje achter de zeer regelmatig presterende Dennis. Ik kan me geen seizoen herinneren waarin ik zo veel club races wist te winnen,. Na de vakantie heb ik alleen nog maar podiumplekken gereden. Fred is 4^e vlak voor Kees die toch een uitstekende indruk achter laat in zijn eerste seizoen.