Lotus 40+ ..How Low can you go !

Iedereen kent ze wel, de 3210 van Fleischmann, waarvan gefluisterd werd dat het om een Lotus gaat, van het type 30 of 40. De wat logge auto's,  meestal waren het er 2 vanwege de startset, zaten heel goed in elkaar maar reden wat doods. Wegligging en grip in orde, mede door de sidewinder opstelling in combinatie met de kloeke motor. Het waren echte endurence auto's dit in tegenstelling tot de Scalextric of Airfix auto's. Vooral bij het eerste merk werden al hele snelle motoren gebruikt waar de wegligging geen gelijke tred mee hield. Ook de kwaliteit van de assen en wielen was beneden peil in tegenstelling tot het Fleischmann spul. Nu 45 jaar later is dat te merken. Er zijn honderden Fleischmann Lotussen te koop, meestal in groen of oranje maar ook blauw zie je nog wel eens. De prijzen zijn heel redelijk. Zelf had ik de resten van een oudje en ik heb er in de loop der jaren ooit eens 2 gekocht. De oranje was er vrij slecht aan toe. Kromme naden tussen bodem en de boven kap, lelijk bewerkte spatborden en nog wat ongerechtigheden.
Dit is dus het slachtoffer in dit verhaal.

Bas Polkerman was laatst bij de Bunker de ClassicCup aan het rijden met een door hemzelf in de A.J.Foyd uitvoering getransformeerde Lotus. Er zat een Slotit motormounth onder, letterlijk, waardoor de auto zo de Dakar in kon! Onze SRA Bas heeft gewoon een Slot it motortje in de bestaande iets aangepaste bodem gefrommeld van zijn Lotus. Ondanks alle moeite vond ik beide auto's eigenlijk geen... Lotus !

de echte Lotus 30/40 als voorbeeld

Afbeeldingen en filmpjes bestuderend kwam ik tot de conclusie dat de auto in het echt een ontzettend lage platte auto is. Bovendien zit hij vol met spannende gaten. Ook zijn er bijna geen 2 auto's gelijk!

Dr.Dremel!
Die kwam goed van pas. Ik heb bodemplaat helemaal losgezaagd van de carrosserie. Neus,dorpels en staart extreem plat gemaakt en aan de kap gelijmd.
In de kap vooral achterin rondom de motor veel materiaal weggehaald. Steeds met een mabuchi motor gepast totdat die tegen het bovendek aan zat! Het bovendek, waar de 'motor"in het origineel gewoon opgeplakt zit,heb ik opengemaakt, precies tussen de middelste schotten. De motor gebruikte ik als mal en met een scherp mes heb ik de contouren gekrast. Ook 4 van de 6 "gaten" er naast heb ik voorzichtig geopend. De "motor"compleet met uitlaten heb ik in het middelste  gat laten verzinken. Resultaat een veel spannender auto!

zoek de 10 verschillen.................

De bodem van het interieur moest er uit maar ik heb het zo gedaan dat alleen de bodem voor de bijrijdersstoel weg is. De oorspronkelijke bodem zit daar nu zo dichtbij dat er slechts een kleine winst is voor de ledematen van de bijrijder. De middelste schroefgaten komen eigenlijk te vervallen zo plat is het geworden.

Bodem:

boven de gemodificeerde ,onder das original.

Het begint nu wat te lijken. De voorkant is m.i. nog veel te hoog. Een Slot it schoentje zit veel dichter tegen de bodem aan en dus moest de vooras omhoog. Ik heb van een kapot donor chassis de voorassteunen incl. een stukje bodemplaat weggezaagd.Dit heb ik tegen de bestaande assteunen aangeplakt aan de binnenkant. Hierdoor is de as met de bodem dikte omhoog gekomen. Een ander voordeel is dat er wat bredere velgen,en dat zijn ze al gauw, kan plaatsen.
Hierna heb ik de wielkasten aangepakt. Met schilderstape op het scherm kun je mooi de gewenste vorm er op stiften, uitgaand van de wielen.Als je b.v. de originele wielen eronder schroeft zit je qua speling altijd goed. Dan met de Dremel aan de gang , niet te snel willen , steeds even kijken en het resultaat mag er m.i. zijn. Ook het 3 hoekige gat achter het voorwiel maak ik er voorzichtig in. Dit moet wel netjes bij gevijld worden. De wielkasten schuur je mooi rond met wat grof schuurpapier, desnoods om een rond voorwerp zoals een handvat.

Paintshop.
Alles nu netjes met wp. schuurpapier opschuren. Ik ga  meestal van 600 naar 1200. Dan de auto even opwarmen in de oven en dan de eveneens voorverwarmde spuitbus er op, loslaten!
Ik heb moor een soort army-green gekozen. Ik zag een Lotus 40 op internet die daar wel op leek en dat kwam mooi uit!
Het interieur is matzwart evenals de koplampen. Door er hoogglans blanke lak overheen te spuiten krijgt de auto een mooie glans. Tussendoor de ruwe plekken gladschuren met 1200 levert beslist voordeel op.
Het interieur wel afdekken als je het mat wilt houden.

Techniek
De Mabuchi motor is intussen in het chassis  aangebracht dat daarvoor is pasgemaakt. Ik heb de motor met 2 schroefjes vastgezet.Let wel op dat je de holle ruimtes tussen motor en zijkant goed uitvult want het chassis trekt gelijk krom als je een schroef aandraaide. De sleperschoen past na een eenvoudige ingreep ook.
De achterwielen zijn nog het lastigst. Ik kwam uiteindelijk op hoge NSR wielen uit waarbij de lagers zo weinig mogelijk uit mogen steken ivm. de breedte. Ik heb het grootste Slot it achtertandwiel gebruikt en een NSR pignon. Dat loopt heel mooi!
Tenslotte heb ik de schroefgaten nog iets geruimd.

het totaalplaatje als de auto voor 90% af is.

Resultaat.
De lompe Fleischmann bak is getransformeerd tot een ...Lotus! De kap zit er iets los op en de auto doet het wonderbaarlijk goed. Zelfs zonder lood was er prima mee te rijden.
Nog even wat accessoires er op als het raam, tankdoppen, achterlichten en de rolbeugel.
Vergeet ook de rijder niet incl. helm. Het zijn de puntjes op de i......

Porsche 907 van SRC

de Porsche 907 LH, met de voor die tijd kenmerkende lange staart

 

Ondanks de crisis wordt de Slotracewereld regelmatig opgeschrikt door een nieuw merk.
Na BlackArrow met zijn schitterende Aston Martin is het nu SRC die uitpakt.
Het is spaans en er zijn mensen van Fly bij betrokken las ik.
Er komt een Ford Capri serie en de Porsche 907 in de Langheck en de Kurzheck uitvoering.
In die tijd ontwikkelde Porsche een ongekend aantal types achter maar ook door elkaar.
De 906 werd opgevolgd door de 910. De 907 was daar weer een doorontwikkeling van en veel beter. Je kunt de 907 kh. het gemakkelijkst van de 910 onderscheiden door zijn veel grotere voorruit. Met een 2 l. 6 cylinder (uit de 901) en een complexe 2.2 l. 8 cylinder motor met 270 pk. Daarna kwam de 908, 3l /8cyl en om de honger naar vermogen te stillen werdt de 917 met 4,5 l /12 cyl en later zelfs met een 5 liter blok!
907
Dit type zijn m.i. wel interessant omdat die er gek genoeg nog niet zijn als slotracer! Dat is tamelijk uitzonderlijk omdat de doublures je letterlijk om de oren vliegen.
De 907, debuut op le Mans 1967, was de eerste Porsche racer waar de rijder rechts zat.
Ook debuteerden hier de geventileerde schijfremmen. Ondanks de, zeker vergeleken met de concurrentie, kleine motor was de auto een behoorlijk succes. Bij het debuut 5e op Le Mans achter de veel grotere Ferrari's en Ford's.
De 3 dubbele overwinning in 1968 bij de 24 uursrace van Daytona was indrukwekkend. Bij de  12 u. van Sebring werd een 1-2 gehaald en op LeMans werd de auto 2e.
Het mooiste resultaat kwam echter op naam van de Kurzheck in de Targa Florio.Vic Elfort reed daar een nooit vertoonde inhaalrace en won.
Het gebrek aan motorvermogen speelde de auto steeds meer parten. De motor, zeer complex gebouwd vroeg om vervanging door een simpler en krachtiger exemplaar.

Medio 68 werd de auto dan ook langzamerhand vervangen door de 908.
Ter vergelijking: De 8 pitter van de 908 werd in 25 manuren in elkaar geschroefd waar ze er 225 nodig hadden voor die uit de 907! De 3 liter leverde ook nog eens 80 pk meer dus tel uit je winst.
Langheck:
In het echt waren de Langhecks lastig te rijden, ze zwabberden letterlijk alle kanten op. Deze heeft dan ook al 2 vertikale staartvinnen om dat euvel iets te verhelpen. Zo'n langere staart leverde wel een flink wat hogere topsnelheid op. Een 907 met de 2.2.liter motor haalde ruim 300 km/h op le Mans. De stabiliteitsproblemen bij dit soort auto's- de hier snel achteraan ontwikkelde 908 en 917-verdween trouwens pas definitief toen John Weyer er weer gewoon een kortere iets oplopende staart op zette.We zitten dan inmiddels al bij de 917!
SRC
De auto's zien er op de foto's prima uit. Aan details geen gebrek.Zo heeft de Targa auto van Koch-Dechent een 3 tonige hoorn onder de neus hangen...! Nu maar hopen dat het ook een beetje rijdt. De korte lijkt me dan wel wat efficienter.
De eerste auto's staan inmiddels in de winkel en kosten iets meer dan  € 50,=

Zuffenhausen

Fred gaat weer voor de titel.

 

Vrijdag was de eerste clubrace van 2013 bij SRA.

 

Ik begreep dat er de afgelopen week nog door menigeen aan de auto’s is gesleuteld. Toen ik binnenkwam werd er al flink  “geNissand “ en er stonden al snelle tijden op de monitoren.  Ik heb snel mijn exemplaar uit de mottenballen gehaald om te zien of het nog wat zou worden. Als bekent is mijn auto niet een hele snelle. Bovendien zijn de banden “op “ zodat ik aan de maximum magneetkracht zit. Willem bied me spontaan een paar goede gebruikte P5 jes aan, iets dikker dan die er af komen en ik heb het idee dat dat de auto goed doet!  Als altijd is hij fluisterstil en een beetje gevoelloos . Ik zit al snel rond de 9 waar de snelle rakkers 8.5 jes rijden. Uiteindelijk blijkt 8.7. haalbaar en daar ben ik best tevreden mee.

De keuring stelt niets voor en we gaan kwalificeren.

De auto’s van Fred, Erroll en Herman zien er erg snel uit! Die van Bas is dat natuurlijk ook. Als ik mag blijk ik maar fractioneel langzamer dan Erroll. Die sluit de top4 dan ook af.

1^e Heat:

Arie, Willem, Paul en ik beginnen. Willem en ik hebben het flink aan de stok. Ik start iets beter, Willem neemt over maar ik worstel me weer terug. Het is deurkrukkenwerk. Door wat slordigheidjes van Willem loop ik langzaam uit. Dat doet Paul ook bij Arie hoewel daar van een gevecht geen sprake lijkt. De verschillen tussen de banen onderling komen me kleiner voor dan de zondag ervoor met de CC-32. Nergens komt de voorsprong in gevaar en gaandeweg loop ik 3 ronden uit. De rondetijden van Willem en mijzelf schelen heel weinig. Al kom ik tot een enkele 8.6 in baan 2. Het wedstrijdverloop is wat rommelig door nogal veel uitvliegers.

2^e Heat.

Vaste waarden Fred en Bas tegen Herman en Erroll. Kunnen die laatste 2 het qua snelheid maar vooral ook mentaal op tegen de eerste 2? Bas en Fred laten hierover geen misverstand bestaan! Erroll schiet zichzelf al na 2 meter in de voet! Hij staat al voor de 1^e bocht naast het slot ! Herman kan het niet helemaal bijbenen vooraan maar is enorm gegroeid als wedstrijdrijder zoals we zondag nog zagen. Hij rijdt zijn eigen race maar is toch wat slordig. Als ik dat zie ga ik toch even rekenen..als je 0,1 sneller ben maar je vliegt er 1x meer uit ben je het voordeel bijna kwijt ! Bas die een auto heeft die wat te kort komt op die van Fred laat die dan ook maar lopen. Relaxed zoals we dat de laatste tijd van hem kennen doet hij aan damage controll.

Als de race erop zit maakt Fred de balans op. Fred draait even warm als wedstrijdleider voor een vriendenrace die binnenkort gereden wordt.

Zoals verwacht wint Fred, voor Bas. Zelf ben ik idd. derde voor Herman ,Willem en Erroll. Paul en Arie sluiten de rij. Eens te meer blijkt het toch vooral een mentaal spelletje te zijn waarbij een goede auto zeker helpt.

 

Classic Cup SRA groot succes!

Drukke seizoenopener van de CC-32 bij SRA !

 

de welkomscake !

 

Als ik even over 8 uur binnenkom is naast onze Paul al een groepje uit de regio Eindhoven aan het rijden!  Ook dat begint gewoonte te worden hier. Er is dan nog geen idee  hoeveel man er op dit evenement af gaat komen. De koffie bekertjes gaan rond en er is echte lekker compacte en toch iets kleffe welkom cake, zoals het hoort! Inmiddels komt de een na de ander binnen en om 9 uur lijkt het maximum al bereikt. Maar niets is minder waar, er blijven maar mensen binnenkomen! Als je de verhalen hoort, de een is nog vroeger opgestaan dan de ander.  John Jense zat al om 7 u in de auto terwijl een van de Brabanders toen al een uur onderweg was! Het is dus wel duidelijk dat het Classic Cup concept ,door Frank jaren geleden bedacht, nog steeds erg populair is!

Naast de harde kern CC-ers zien we van 2 kanten nieuwe instroom. De professionele slotracers  als Marco en Paul van de Hurk en nieuwkomers die alles nog wat onwennig tot zich nemen.  SRA heeft  Herman als Rooky weten over te halen tot deelname.

 de snelle mannen wisselen nog wat settings uit..

Door de beperkte ruimte en de genoemde toestroom dreigt eea. wat chaotisch te worden. De tijdslimiet per spoor gaat van 3 naar 2 minuten zodat iedereen aan de beurt komt en de rij nog een beetje beperkt blijft.

lange rijen ..

Intussen verwerkt Paul de inschrijflijst van Frank in het systeem. Er volgen nog enkele updates door nieuwe binnenkomers. Uiteindelijk stopt de teller op 24! Een grove schatting, waarbij  ervaring (ook die uit het verleden), baankennis, auto  enz.de 1e startlijst bepalen. Zo kunnen we wat tijd winnen doordat er niet hoeft te worden gekwalificeerd. Er komen 2 races waarbij het beste resultaat telt. Toch blijkt niemand na de eerste race te stoppen! De banden zijn vandaag P5 en mogen iets worden geslepen.

Keuring:

Hierbij beleven we de primeur : Sebastiaan biedt zijn auto als een van eersten aan! Dat zijn pas goede voornemens! Ik heb het idee dat alles redelijk soepel verloopt. Hier en daar een grammetje gewicht erbij of wat motor magneet eraf dat was het wel.

Er zijn in tegenstelling tot vorige keer bijna geen toerwagens. Het grootste deel van het veld bestaat uit modified auto’s. Grofweg zijn dit NSR en Slot-it auto’s waarbij Fred met een Avant-Slot Mirage op de  proppen komt die het nieuwste model (1975) blijkt te zijn. Bas en Willem houden het op de standaard klasse met hun Fly’s.

het complete startveld

De eerste race :

In de eerste groepen zitten de meeste  nieuwkomers.

1e:Dennis blijkt oppermachtig en komt net boven de 70 rondjes.

2e:Hier komt al meer routine aan de baan met Henk Smienk en Hans Licher. Hans wint vrij ruim en komt op 73.5 rondjes.3e: Nu met nog meer routine! John, Alphons, Johan en Simon, dat beloofd wat. Vooral die laatste 2 met hun modifieds doen het doorgaans heel goed  en dan vooral in het 2e bedrijf. Ze zijn idd. aan elkaar gewaagd en  Johan wint nipt met 72.91 om 72.49.

4e  Stephan, Theo, en Jac maken kennis met onze Herman.  Sephan is zelfs fractioneel sneller dan Johan uit de vorige maar Herman, het geheime wapen van SRA , steelt de show met zijn rode 917! 75.26 ronden maar liefst! En dat met een nagenoeg standaard auto. Zijn  commentaar : “Ik heb het weer helemaal verpest in baan 1!” En dan te bedenken dat zijn groene 917, ook al een David Piper, nog sneller is…
5e: Hier komt de  ervaren en snelle Paul v.d. Hurk in een  “seniorengroep”  met Rob, Willem en mijzelf  terecht.  2 Ferrari’s 312 Pb (no. 86 en 87keurig ! ) een Opel en een Ford in 3 verschillende klasses. Paul is de snellere van de 2 Ferrari’s. Hij rijdt heel constant bij de mijne vandaan. De eerste 2 stints kan ik hem redelijk volgen , want foutloos, maar de auto is opeens niet meer  zo stabiel en dat heeft zijn weerslag op het rijden. Willem komt me zelfs weer voorbij en ook Rob stormt me voorbij. Gelukkig sluit ik af op 2 en daar lijkt het wat minder erg. Paul komt op 78.65 en Rob zit met 75.13 maar 6 baanstukken voor me. Willem is toch wat weggezakt met 73.68.

De laatste groep: Dit beloofd spektakel. Op de baan maar zeker ook vocaal. Want Bas, Fred en Marco zijn een beetje de dames-tennissers onder de slotracers!  Ze laten zich meestal goed horen al vertaald dat zich gelukkig niet in gekreun. Sebastiaan heeft daar minder last van en is doorgaans ook de snelste. Zijn Chapparal ,die langzaam maar zeker is getransformeerd tot een uitgekiend wapen. Vorige keer hebben we al even de oplossing bij de achterbanden bekeken. In de trainingen bleek hij al een klasse apart en kwam hij ver onder de 9 sec. Fred liet vooraf als enige zien een beetje in de buurt te kunnen komen. Marco heeft m.i. niet eens een super Porsche maar hij functioneert naar behoren en Bas… die rijdt gewoon met een Fly 908 rond.  Good old Fred(baan 3) gaat in de eerste stint aan de leiding met 21 ronden voor Sebastiaan nog in de 20 op 4! De andere heren zitten er nog dicht achter. De 2e stint verloopt wat minder en Sebastiaan komt als enige op 22 ronden waar de anderen maar 19 tegenover zetten! Hierna weet Fred weer 21 ronden te rijden tegen 20 voor Seb. Bas 19 en Marco 18 op de toch gladde baan 4.De 4e stint is voor Sebastiaan met ruim 21 ronden. De andere heren zitten allemaal in de 20.30. Uiteraard geeft dat niet helemaal aan hoe het werkelijk zit omdat je startpositie van alle rijders anders is. Het geeft alleen leuke finish beelden. Sebastiaan wint met ruim 83, Fred op nog geen 2 ronden dan Bas met ruim 78, 1 rondje meer dan Marco. Achteraf moet worden gezegd dat het vocaal erg meeviel op een incident in de beginfase na!

Na een korte pauze, waarbij de laatste aanwinst van SRA, een schitterend glimmend Tosti ijzer (Dank aan Erroll) overuren draaide. De hele stapel wit brood met daartussen ham en kaas was er in een mum van tijd doorheen gedraaid, vooral door Bas en Willem. Het werd langzaam wat benauwd en plakkerig  in de ruimte. De auto’s worden in het Parc Fermé vast in de juiste volgorde gezet en genummerd. Ook worden de banden voorzichtig getapet. Dit laatste gebeurt bij de start nogmaals.

wachten hoort er ook bij...

De 2e race.

De groepen zijn door het verloop van de eerste race door elkaar gehusseld wat  vooral in de onderste regionen te zien is.                                                                                                                                                             

1e: Ronnie mag nu tegen Jac, Frank en Theo. Vooral Ronnie en Theo verbeteren zich spectaculair en komen in de 69 ronden uit.2e: Sander, Alphons, Frank en de jonge Brain. Dit is ook de finishvolgorde zij het in omgekeerde vorm. Frank en Brain zitten vlak bij elkaar in de 69 ronden, net iets achter de beide kemphanen uit de vorige groep.

Ferrari vs.Porsche..zouden ze een film van moeten maken...

3e: John, Henk, Dennis en Simon. Een ware klassieker, de Ferrari’s tegen de Porsches. Opvallend is de fraaie dikke Racer Ferrari van Henk. Simon pakt meteen de leiding en bouwt die in elke stint ruim 1 rondje uit op Henk en Dennis. De Ferrari wint het nipt van de grijze Porsche. John kan het net niet bijhouden en zijn auto heeft nou niet direct de vorm van Drachten vast kunnen houden zo lijkt het. Een Ferrari kwaaltje?

Henks Ferrari

4e: Johan, Stephan, Hans en Willem. De rust en ervaring van de andere 3 brengt Stephan niet van zijn stuk. Langzaam maar zeker sluipt hij weg bij Willem en Johan die erg aan elkaar gewaagd blijken. Het verschil blijkt maar 9 baanstukken .

5e: De Porsches van Herman en Marco tegen de Opel van Rob en mijn Ferrari. Mijn start is perfect en dat is dan ook mijn hoogtepunt van dit weekend. Marco heeft het tempo duidelijk niet en na een uitvlieger ontdekt  hij een gedraaide sleper onder de auto. Dat is natuurlijk heel vervelend en het kost hem veel tijd. Inmiddels zijn Herman en Rob me al voorbij gekomen en begint het moeizame gevecht tegen de auto. Als ik dan ook nog eens in de carroussel dwars kom te staan en de toegesneld marchall opeens rechts af slaat om 1 van de andere deelnemers te assisteren en mij vervolgens vergeet! Gelukkig grijpt Fred in en stopt de race even. Ik had het idee dat Marco het daar niet mee eens was maar het kostte mij meer dan 1 ronde .Uiteindelijk wint Marco (78.15) nipt van Herman die zich weer ruim 2.5 ronden wist te verbeteren! Rob pakt precies 2 ronden op mij.

6e : Bas met de standaard Porsche tegen de 3 modifieds van Paul, Sebastiaan en Fred. Geen NSR in deze finale! Andermaal is het Sebastiaan die de toon zet. En weer is Fred de enige die een beetje kan antwoorden. Maar als Sebastiaan het tijdsslot (op 8.2 afgesteld) gaat naderen is dat voor hemzelf en Fred een teken het rustiger aan te doen. Desondanks komen ze toch bijna 1 rondje verder dan in de eerste en komt Fred nog iets dichterbij. Paul volgt Fred op 2,5 ronden en Bas zit daar, nog altijd heel knap maar ruim 1 ronde achter. Hij wint de standaard klasse dus wel ,met bijna 2 ronden voorsprong  op z’n pa.

and the winners are. Sebastiaan, Fred, Bas

 

 

                                                                                                                                                                           De overige klassewinnaars zijn Sebastiaan (overall en Modified) en Rob (Touring)  Het concours d’elegance gaat naar Dennis met de grijze Porsche met licht. Tot beste rookie is Stephan uitgeroepen met 77.92 ronden en maar dat is exact even veel als onze rookie Herman die bovendien in de eerste veel sneller was….!?

 

 

 

 

 

 

 

Willem en Bas als volleerde kantinemeesters.. 

 

 

De volgende CC-32 is 17 feb. In  de SiliconValley van het Noorden:  Speedtrack .

 

 

De uitslag:

	Race 1	Race 2	Best of
Sebastian	83,08	83,98	83,98
Fred	81,32	81,74	81,74
Paul	78,65	79,26	79,26
Bas	78,37	78,08	78,37
Marco	77,31	78,15	78,15
Stephan	72,92	77,92	77,92
Herman	75,26	77,92	77,92
Simon	72,49	76,65	76,65
Rob	75,13	76,44	76,44
Johan	72,91	76,24	76,24
Willem	73,68	76,15	76,15
Jan Willem	75,07	74,44	75,07
Hans	73,51	72,68	73,51
Henk	69,51	72,51	72,51
Dennis	70,14	72,31	72,31
Ronny	61,33	69,93	69,93
Theo	62,69	69,49	69,49
Brian	68,39	69,33	69,33
John	68,92	69,33	69,33
Frank	66,54	69,12	69,12
Alfons	63,49	67,79	67,79
Frank lvr	62,66	63,14	63,14
Sander	63,13	62,51	63,13
Jac	59,93	60,69	60,69

Prijzen 2012 SRA

Afgelopen vrijdagavond is het jaarlijkse Slotracegala van SRA voor de zoveelste keer gehouden.
Het is in ons land inmiddels een goede gewoonte om elkaar na afloop van een jaar een veer in de daartoe bestemde opening te duwen. Om het geen zooitje te laten worden doet iedereen dat met zijn eigen gelijk-gestemden. Meestal levert dit bespottelijk aangeklede figuren op die met al even  bespottelijke trofeeen iets in een microfoon stamelen over ouders, kinderen, god en meer van die cliche's.

het talent met de prijs !

 

Bij SRA houden we daar niet van, dus geen afgehuurde sporthal maar gewoon op zolder een simpele bijeenkomst,waarbij gelukkig veel leden aanwezig waren.
Paul (wie anders) was de ceremoniemeester.
Als eerste kwam de clubkampioen van 2012 aan de beurt, Fred. In een seizoen, waarbij hij zelfs  aan alle races deelnam (!) scoorde hij het regelmatigst. Hoewel dat van Bas (2e) die 6 van de 8 races won ook wel gezegd kan worden.
Het levert Fred een grote fraai vrerpakte fles bier op, de bierkooker !
Hierna werd, we noemden hem al, Bas in het zonnetje gezet. Voor zijn vaak opzienbarende rijden binnen en buiten de club heeft Paul een hele originele prijs ontwikkeld. Een grote rode metalen jaren 50 Ferrari op een tegel verankerd, met daarop 2 gedenkplaten met inscriptie: "Bas Scholten"  en "Talent Award".... Bas en eigenlijk iedereen wel, is er stil van! Het ziet er dan ook wel heel speciaal en heel persoonlijk uit.
Ga zo door Bas  in 2013!
Daarna krijgen Willem en ik ook al zo'n fraaie Bierkooker voor onze verdiensten namens SRA (maar toch zeker vooral ook voor ons eigen genoegen ) in den vreemde.
Ook dit hadden we zeker niet verwacht en daarom was het wel extra leuk.

de clubkampioen 2012: Fred

Dit was de finale van een geslaagd seizoen. De interne competitie is steeds heviger met opkomende sterren als Willem, Herman en DJ. En buiten de deur waar we de titel in de Daytona klasse helaas verspeelden door overal derde te worden! Maar in de Classiccup haalden we toch soms mooie resultaten zoals klasse overwinningen voor Bas. In de Group-C  haalden we een dubbele overwinning op de thuisbaan en zelf won ik de Souterraincup en dat was wel een  unieke happening.

Ik wil van hieruit Paul bedanken voor zijn ongeloofelijke inzet het hele jaar door. Je kunt het zo gek niet bedenken of Paul regelt of doet het wel, chappau!

Intussen is de ruimte zelf in 2012 er ook behoorlijk op vooruit gegaan. Platte monitoren,alles keurig geschilderd en ook nog een strak verlaagd plafond!

omdat hij zo mooi is..de Talent Award gemaakt door Paul!

 

Ik hoop dat 2013 een vergelijkbaar jaar word en als het goed ik houd ik jullie via dit  medium op de hoogte. Er gaat nu alleen even iets mis want de upload van de foto's lukt niet meer...?
In 2013 gaat dat kennelijk alleen nog via een Picasa webalbum..leve de vooruitgang! Bij deze dus wat bijbehorende plaatjes.

Oliebollenrace: Het gelijk van Fred !

Op vrijdag 28 december hebben we bij SRA onze laatste clubrace van 2013 gereden, de oliebollenrace. Deze laatsten zijn ook traditiegetrouw door Erroll verzorgd maar er waren ook gehaktballen en ander lekkers voor de vegetariers onder ons.

De hardware bestond uit de Alfa GTAmmetjes die inmiddels wat bejaard beginnen te worden, maar dat zijn er wel meer op de club.

We zijn met 9 man dus besluit Paul om in 3 groepen van 3 te gaan rijden, volgens de omgekeerde kwalificatie volgorde.

Kwalificatie: De volgorde van binnenkomst bepaald hier de volgorde.

Willem is de laatste tijd lekker bezig en zijn eerste ronde is al indrukwekkend. Hij is de snelste als jr. daar wel even een stuk onder denkt te gaan duiken. Uiteindelijk lukt dat wel maar is de achterstand slechts 0,05 sec! Fred is er niet in geslaagd de Scholtens te pakken en eigenlijk is Herman er het dichtste bij gekomen met een 9.34. Fred en ik hebben exact de zelfde tijd!

Fred		9,37
Bas		9,21
Willem		9,26
Jan Willem		9,37
Erroll		9,71
Paul		9,81
Herman		9,34
Dirk Jan		9,42
Arie		9,83

 

Arie, Erroll en Paul bijten het spits af. Wie Arie vooraf heeft zien ploeteren met de Alfa zal zich toch verbaasd hebben over het snelle herstel. Bijna foutloos legt hij bij tijd en wijle Paul dan wel Erroll het vuur na aan de schenen. Uiteindelijk wint Erroll voor Paul met net geen 100 ronden, ruim 5 meer dan Arie.

Hierna mag Fred, bovenaan in het Clubkampioenschap, het opnemen tegen de Jannen Dirk en Willem. Bij de start heb ik het eigenlijk onverwacht gemakkelijk. De eerste 2 sporen zijn duidelijk voor mij en de Alfa’s van dienst. In baan 1 gaat het eigenlijk ook goed tot de auto tot 2x toe in de carroussel onverwacht de baan verlaat. Voordat de boel weer op de rit staat is de schade al aanzienlijk. Het verraderlijke onderstuur heeft ook niet direct met snelheid te maken want mijn laatste ronde is tevens mijn snelste. Fred heeft nu een kleine voorsprong maar op baan 1 rijdt hij een indrukwekkende race want hij komt in de 26 ronden! DJ stort in 4 volledig in elkaar mede ook door onderstuur problemen met de Alfa.

De grote mannen van de avond zijn Herman, Bas en Willem. De resultaten van de JMMC waren zeker geen kwestie van geluk! De Scholtens, niet gehinderd door teamorders, hadden met vanaf de eerste meter zwaar met elkaar aan de stok. De enige die hiervan profiteert is Herman. Bas weet hem in de eerste baan nog net te pakken te krijgen. In de 2^e is Bas ook ongenaakbaar en is Willem 2^e.    In de volgende 2 weet Willem deze volgorde om te draaien ! Vooral de door niemand echt geliefde gele wat trage Alfa wordt door Willem met ongekende geweld over de baan gerost, mooi om te zien.

Het is nu aan Paul wat er voor uitslag tevoorschijn komt. Het is close dat staat wel vast. Is het de goed terug geknokte Fred of toch de onstuimige Bas?

Fred	103,640
Bas	103,640
Willem	103,160
Jan Willem	102,150
Erroll	99,760
Paul	99,400
Herman	98,720
Dirk Jan	95,170
Arie	94,920

 

Het is dus exact gelijk! Met Willem daar maar een half baantje achter. Spannend tot op de laatste meter. Op het door Paul zorgvuldig bijgehouden en bewaakte scorebord, uitgedraaid op A1 formaat kunnen we allemaal zien dat Fred kampioen is, voor Bas! Het gekozen systeem is vrij ingewikkeld. Er is per race een puntenverdeling gerelateerd aan het aantal deelnemers van die race.

Vanuit deze plaats lijkt me een punten verdeling als in de F1 overzichtelijker. Je hebt dan ook snel de actuele stand voor handen. Er moet alleen even bepaald worden wat we met de races doen waar je geen uitslag hebt omdat je er niet bij was. Dat is een mooi klusje voor  begin 2013.

Ik wil Paul nog even bedanken voor de prettige manier waarop hij de wedstrijden in goede banen lijdt. Ook de uitslagen in dit Blog zijn van zijn hand.

Ik reken op net zo’n spannend Clubraceseizoen in dit jaar!

.........hier moeten we helaas weer een heel jaar op wachten!